Bir gün yere fırlattığın o saksıya çiçek ekmek isteyeceksin. Ekemeyeceğini de o gün anlayacaksın. O gün suçlayacak kimseyi de bulamayacaksın. Çünkü suçlu sensin. Bir yolculuk yapmak isteyeceksin kimse sana eşlik etmek istemeyecek. Yanındaki koltuk boş olacak. Hatta aksilik ya otobüsteki tek yalnız oturan da sen olacaksın. İşte o gün anlayacaksın. Bir amaç uğruna bir yere giderken yoldaki çiçeği ezeceksin ve şu işe bak yoldan geri dönerken de o çiçeği isteyeceksin. Şaşırmıyorum. Sen hep kendi ellerinle bütün ihtimalleri yok edip bir de üstüne buna üzülensin. Ve yine bir sabah uyanacaksın, kendi yaktığın ateşin seni yaktığını farkedeceksin. Ama, yine söylüyorum neden diye soramazsın. Bunların hepsini kendin yarattın.