Huzursuzdum, canım sıkkındı, yitip gitmiş gibiydim, güvensizlik duyuyordum.
Kendimden kaçmak istiyordum; karşı konulmaz, dayanılmaz duygulara boğulmak. Bir şey olsun istiyordum, bir olay başıma gelsin, beni alıp götürsün ve yaşantımı değiştirsin.
Burası çok küçük bir dünyaydı, çok dar görüşlü, kaldırmayacağım kadar benimle ilgili yargılarla ve söylentilerle dolu bir dünya.
İnsanın hayatta her şeye dayanmayı öğrendiğini, önemli olan şeyin insanın kendisinin affetmeyi bilmesi olduğunu söylemişti.
Sayfa 379Kitabı okudu
