“Beni sorarsan sözlerimi topluyorum usul usul.
Dünya, seni sevdiğim dünya DEĞİL .”
Şükrü Erbaş
Kaba adamların kalın sesi örtmüştü ülkeyi .
Güzellik ,insanların gelecek düşlerinden
çoktan çıkmıştı.
Kimsenin ortak türküsü yoktu ve kimse türküsünü
bir başına söyleyemiyordu.
Bir yere gitmeden ,
gelecek birisini bekliyordu herkes .
Koro halinde susuluyordu ve yalnızca yüksek sesle konuşanlara inanır olmuştu insanlar.
İncelik ,yalnızlığa dönüşe dönüşe bitmişti .
Şiddetin coğrafyasında elbette gökyüzü bir lükstü ve ancak yağmur yağınca anımsanıyordu ..
Şükrü Erbaş
Sitem/ Şükrü Erbaş
Ben ona sabah olamasam da
Dingin bir ikindi olayım istemişimdir Herşeyin usul usul durulduğu saatlerde gelsin
Yüzünde uçuk bir gülümsemeyle
Yaslasın yorgunluğunu gövdemin yaşlı çınarına
Serip üzerine yapraklarımın ağırlıksız yorganını
Dinlendireyim istemiştim
Üşütmek istememiştim.
Ben ona ne istemişsem bu yalnızlık aylarında Gecikmiş... İnce... Güzel ve uzak...
Biraz da kendime istemiştim
Sevgi adına
Şükrü Erbaş
Tanrılar arasında insan yalnızlığı mı
İnsanlar arasında insan yalnızlığı mı?
Korkusu küçük düşürüyor hayatımızı.
Ne diyordu ince şeylerin annesi
"Ötekini oku, derinde dipte duranı.
Kilisenin bahçesinde mumdan bir harita
Bütün göç yollarının iki ucuna tutunmuş
"Geride kalmanın cezasıyım -diyor-
Biliyor musun, hoyratlık değil de
İncelik yakıyor canımı
Bu kalabalıkta bu tenhalık
Sevgilim, bütün sözlerimi
Mazlumların rüyasından seçtim ben.
Budur, düşünmeden bildiğim
Budur, ayaklarına serdiğim has bahçe...