Ayşe yılmaz
@35aicha
Öğretmen
İnegöl
16 Haziran 1993
920 okur puanı
06 Eyl 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Tanıdığın kimse takip etmiyor
Ortak okuduğunuz kitap bulunmuyor
Sabitlenmiş gönderi
"Göreceksin, bir gün bırakacağım seni," dedi Bilge. "Hayır, yapamazsın: 'Terkeden kadın' rolü verilmedi sana oyunda."
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
120 syf.
·
Puan vermedi
·
6 saatte okudu
Okur takip önerileri
Benim şimdiye kadar pandomim sayesinde yaşamayı sürdürdüğüm bu 'insan' dünyasında, gerçek olduğunu düşündüğün tek şey bu.
Sadece her şey geçip gidiyor.
Sayfa 116Kitabı okudu
Ölmek istiyorum, daha fazla ölmek istiyorum. Artık geri dönüşüm yok. Ne yapsam da, nasıl yapsam da sonu olmuyor. Utançlarıma utanç katıyorum. Bisikletle yeşilliklerle kaplı şelaleye gitmek gibi şeyler, benim isteyebileceğim şeyler değil. Yalnızca, kirli saçlarıma utanç dolu sefil suçlar ekleniyor. Sıkıntılarım büyüyüp şiddetleniyor. Ölmek istiyorum,ölmeliyim. Yaşamam bir tür suç.
Sayfa 111Kitabı okudu
Off, bu insan da kesin mutsuz bir insan, çünkü insanların mutsuzluğu konusunda çok duyarlı.
Sayfa 107Kitabı okudu
Acaba, güven dolu saf bir yürek, suç mudur ?
Sayfa 102Kitabı okudu
Bırak, hiçbir şey söyleme. Sen insanlardan kuşkulanmayı bilmezsin.
Sayfa 100Kitabı okudu
Eskiden beri insanlık ehliyeti olmayan bir çocuktum.
Sayfa 96Kitabı okudu
Evlenip, bahar geldiğinde birlikte bisikletle yeşillikler içindeki şelaleyi görmeye gidelim. İşte böyle, oracıkta kararımı verdim, yani 'her şeyinle çabalayarak ' o çiçeği çalmakta hiç tereddüt etmedim.
Sonunda evlendik. Bu sayede yaşadığım sevinç kesinlikle büyük değildi, ama peşi sıra gelen üzüntü, dehşet sözcüğünü yetersiz bırakacak ölçüde, tahminlerimi ezip geçecek kadar büyüktü.
Sayfa 90Kitabı okudu
Yılan.
O benim işte. Alemin müsaade etmesi, etmemesi hiç önemli değil.
Sayfa 81Kitabı okudu
Off, tanrım bana güç ver! 'İnsan'ların özünü anlamama yardım et. İnsanlar, insanların üzerine bassalar da cezası yok. Bana bir öfke maskesi ver!
Sayfa 77Kitabı okudu
İnsanların beni sevdiğini bilsem bile,insanları sevmek yeteneğim, sanırım yoktu.
Sayfa 70Kitabı okudu
Kadın da insan olarak yaşamaktan yorulmuş gibiydi.
Sayfa 56Kitabı okudu
Zayıf insanlar mutluluktan bile korkarlar. İplikle bile yaralanırlar. Bazen, mutluluk da insanı yaralayabilir.
Sayfa 52Kitabı okudu
Ben yenilmişliğin şaklabanlığından kaynaklanan sıkıntıyla takındığım gülümsemem olmaksızın selamlaşamıyordum.
Sayfa 49Kitabı okudu