ONİKİNCİ NOTA:
Ey bu Notaları dinleyen dostlarım!
Biliniz ki; ben hilaf-ı âdet olarak, gizlemesi lâzım gelen Rabbime karşı kalbimin tazarru' ve niyaz ve münacatını bazan yazdığımın sebebi; ölüm, dilimi susturduğu zamanlarda, dilime bedel kitabımın söylemesinin kabulünü rahmet-i İlahiyeden rica etmektir.
Evet kısa bir ömürde, hadsiz
Yavuz Sultan Selim Han zamanında bir adam borçlarını ödeyemeyince zora düşmüş ve sabah soluğu Yavuz Sultan Selim'in yanında almış, demiş ki:
-- Sultanım, bana bir kese altın verecekmişsiniz.
Selim Han:
-- Vereyim vermesine de bir neden söyleyecek misin?
Fakir adam:
-- Ben, 63 yaşında, İstanbul eşrafından Mehmet. Ben çok zengindim sultanım.
Şükür ki gün geçtikçe daha çok anlıyorum güveniyorum
Şüphe bulutları dağılıyor
Kuran Güneşiyle aydınlatıp
Kuran Kevseriyle arındırıp doyuruyorsun
Canım efendim
Manevi babam
Seni verene kurban olurum
Kurban olmayı öğretenim
Bugün, Allah’ü Teâlâ’nın Rızası İçin Ne Yaptın?
Bismillâhirrâhmânirrahîm
Esirgeyen, bağışlayan, eşi, ortağı, benzeri ve dengi olmayan; her şeye kuvvet ve hayat veren; din gününün sahibi âlemlerin rabbi olan Allah’ü Teâlâ’ya hamdü senalar olsun! O’nun seçtiği, sevdiği Muahmmed Aleyhisselâma âline ve ashabına salât-ü selâm olsun!
Allah’ü Teâlâ Enbiya suresi 1. Ayeti kerimesinde:
Salâvat Getirmeyi Unuttun
Yavuz Sultan Selim Han zamanında, çok fakir bir adam, borçlarını ödeyemeyince zora düşer ve soluğu Yavuz Sultan Selim'in yanında alır:
Sultanım, bana bir kese altın verecekmişsiniz... Padişah:
Vereyim vermesine de bir neden söyleyecek misiniz? der. Fakir adam:
Ben 63 yaşında İstanbul eşrafından Mehmet... Çok
