Firuza Samed
@synaptobrevin
“Bir düşüncem olması gereği de beni tamamen düşüncesiz bırakır.”
Doktor
8 Mayıs
15 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Çünkü kendi temponuzda yürümek, hep aynı düzende yürümek anlamına gelmez; beden makine değildir.
Yarım kalmış işlerimiz ile evleniriz…
Pişmanlığın iki yöne gidebileceğini düşündüm: Sizi ya geçmişe zincirler, ya da değişim için bir motor işlevi görür.
Okur Takip Önerileri
Eğer şimdiki zamanı geçmişi düzeltmeye ya da geleceği kontrol etmeye çalışarak harcarsak, bitmek tükenmek bilmeyen bir pişmanlık içinde olduğumuz yerde takılıp kalırız.
Acıdan kaçınmak ya da ona katlanmak ve dolayısıyla onu dönüştürmek arasında sürekli verilmesi gereken bir karar vardır.
Genellikle en çok itiraz ettiğimiz şeyler, bakmamız gereken şeylerin ta kendisidir.
En fazla ıstırap veren duygular, en can yakan heyecanlar, aynı zamanda en saçma olanlardır: imkansız şeylere karşı, sırf imkansızlığın yarattığı istek, hiç var olmamış olana duyulan özlem, geçmişte olabilecek olana duyulan arzu, farklı olmamanın acısı, dünyanın var olduğunu görmenin verdiği tatminsizlik duygusu.
Bir insan ne kadar mükemmelse bütünlüğünü o kadar korumuş demektir; ve bütünlüğünü ne kadar koruduysa, kendinden başka biri olma ihtimali o kadar azdır.
Yaşamak, başkalarının niyetleriyle örgü örmektir..
Hissettiklerimle manzaralar çiziyorum ben
Ben bu dağınık, ilintisiz duygularla (zaten başka türlüsünü de istemiyorum) olaysız yaşamöykümü, hayatsız hikâyemi anlatıyorum. Bunlar benim İtiraflar’ ım; ve bu itiraflarda hiçbir şey söylemiyorsam bu, söyleyecek bir şeyim olmadığındandır.
Başımıza gelmiş olan şeyler, ya herkesin başına gelmiş ya da yalnızca bizim başımıza gelmiştir; ilk durumda bayatlamıştır, ikinci durumda da bizden başkası anlayamaz onları. Hissettiklerimi yazıyorsam, hissetmenin ateşini azaltmak için başka çare olmadığından. İtiraflarım önemli değil, çünkü hiçbir şey önemli değil. Hissettiklerimle manzaralar çiziyorum ben.
İlahi
Asla gerçekleşmiyoruz.
Karşı karşıya duran iki uçurumuz biz – Cennet’i hayranlıkla izleyen bir kuyu.
Karamsar olmak olayları en kötü ve acıklı tarafından almak demektir ve böyle bir tutum hem aşırı, hem rahatsız edicidir. Elimizde, ürettiğimiz yapıtın değerini ölçmek için hiçbir kıstas yok elbette. Tek derdimiz kendimizi oyalamak, bu doğru; ne var ki yazgısını unutmak için boş işlerle uğraşan tutuklular gibi değil, vakit geçirmek için yastık kenarı işleyen genç kızlar gibiyiz, hepsi bu.
Yaşamayı bilmeden yaşayan bizlere (benim ender benzerlerime ve bana), her şeyi reddetmekten başka hayat tarzı, dünyayı seyretmekten başka yazgı kalıyor muydu? Dinle yaşamanın ne olduğunu bilemiyorduk, inanca akıl yoluyla ulaşılamayacağına göre bilemezdik de;
Firuza Samed tekrar paylaştı.
“Ne zavallı bir hayat benimki; çok şey hissedip, yeterince yaşamıyor!”
Sayfa 69
Firuza Samed tekrar paylaştı.
Kimseyle alay etme, asla kimseyi gülünç duruma düşürme, kalbinin en ücra köşesinde bile yapma bunu. İnsan yaşamı alaya alınamayacak kadar hüzünlü ve ciddidir.
Firuza Samed tekrar paylaştı.
"Gayet iyi biliyorum ki, başkalarının su içer gibi elde edeceği başarılara, var gücümle uğraşsam da erişemeyeceğim. İşte bu yüzden fazla bir şey beklemeden kadere teslim oldum."