T. S. Eliot Notes Towards a Definition of Culture 'da, ya sapkınlığın ya da inanmazlığın tercih edilmesi gerektiğini, bir dini canlı tutmanın tek yolunun onun ana gövdesinden sekterce kopmaktan geçtiği anlar olduğunu söylemişti.
Başlangıçta Tanrı dünyayı yarattı. Çorak ve çıplak. Çorak ve çıplak. Ve karanlık derinliklerin yüzündeydi. Ve insanlar varolunca, kendi çeşitli yollarında, çabaladılar ezinç içinde ulaşmaya Tanrı'ya. Bilinçsizce ve boşuna, çünkü insan boş bir şeydir, ve Tanrı'sız insan yele kapılmış bir tohumdur: o yana, bu yana sürüklenen, ve kök salıp göverecek
T.S. Eliot
"iyi insan ol; fakat bunu kanıtlamak için uğraşma." diyordu.
Ne haklı bir söz.
Günümüz insanı
“kendini” o kadar bağırıyor ki,
hiçbir şey duyulmuyor...
Negatif insanlara maruz kalmak,
radyasyona maruz kalmak gibidir!
Kısa süreli, düşük dozlara dayanabilirsiniz.
Ancak sürekli maruz kalmak, sizi öldürür.!