Kentin Güzel Çocukları
Bir de o dönemin dijital olmayan oyunlarından bahsetmek istiyorum. Mantar tabancası vardı. Ben silahı pek sevmediğimden mantar tabancam hiç olmadı. Ama misket, taso, sapan, solo test, halka geçirme, saklambaç, vazgeçilmezimiz mahalle futbolumuz, çelik çomak, yağ satarım bal satarım, yakar top, uzun eşek... Bu oyunlar da say say bitmez işte.
Sayfa 1 - Kolektif - Fuat Akyol - Temmuz 2018Kitabı okudu
Portakal Kabukları.
1 Ekim 2017 Pazar
Aklıma sobanın üstündeki portakal kabuklarıyla odayı mis gibi kokuttuğumuz zamanlar geldi, sanki birazdan Nursel Teyze çıkıp da mahallenin tüm çocuklarına salçalı ekmek dağıtacak hissi tevazu etti. Çünkü o zamanlar tek derdimiz meşelerimizi saklamak ve cips yiyip içinde taso aramaktı. Ama tüm bu güzel dertlerimizin yanında
Renkli topaçlar yok, leblebi tozu yok,
Eti Puf kokan marketler yok,taso yok, mahalle maçları yok,
Terden ıslanan çocuk tişörtlerinin sıcaklığı yok, seksek oynadığın tebeşir izleri yok, iyi orta açan bir sağbek yok, vicdan yok, bilmişlik çok kibarlık yok, nicedir girmedin bir bahçeye, yeşil yok. Umut yok, gelecek yok, eskiye özlem çok...
Herkese eski hafta sonları...
