İş hayatımı düzenleyen kurallar Lonca tarafından kurulmuştu ve asırlardır değişmeden yürütülmekteydi. Aynı zanaat dalinda çalışanlar kendi loncalarına bağlıydılar, loncaların kurallarına göre bir zanaatkar çıraklık ve kalfalık yapmadan ustalaşamazdı. Bunun için ustanın muvafakatı gerekliydi. Ayrıca her zanaata ait lonca'nın, ürünlerin ölçü ve standartlarının düzenli katı kuralları bulunuyordu. Bu standartların dışına çıkmak kesinlikle yasaktı. Bu şartlarla yüzyıllardır Osmanlı sanayi faaliyetini düzenleyememenin kalitesini koruyan lonca sistemi bozulma sonucu ve gelişmeye uygun olmayan ve rekabeti engelleyen kuralları ve yapı itibariyle endüstrinin gelişmesini önlemiş ve sermaye birikimine imkan tanımamış girişimci bir zihniyetin doğuşunu engellemiştir.
19.yüzyıl Avrupa'nın her alanda öne geçtiği bir dönem olmuştur. Bu yüzyılda sanayi devrimini başlığı İngiltere olmak üzere gerçekleştiren Avrupa devletleri sanayini geliştirme başarısı göstermeyen ülkelerin pazarlarını istila etmeye başladılar.
Osmanlı devleti Kırım Savaşı'nda kendisine diplomatik ve askeri destek vermiş olan Fransa ve İngiltere'ye siyaseten boş duruma düşmüştür. Buna istinaden Fransa İngiltere ve Avusturya'nın Kırım Savaşı'nın sonuna doğru uyguladığı diplomatik baskıların neticesinde Sultan Abdülmecid 28 Şubat 1856 tarihinde ıslahat fermanını yayınlamıştır.
Tanzimat ve ıslahat fermanları da dahil olmak üzere yapılan iyileştirmelere rağmen 1856 yılına değin Osmanlı eğitim düzeninde ciddi diyebileceğimiz nitel bir dönüşümün görülmediğini vurgulamamız gerekiyor.
Zorunlu eğitim meselesi 19. yüzyılın ilk yıllarında gündeme gelmeye başlamıştı 2.Mahmut Müslüman çocukların zorunlu olarak mahalle mekteplerine devam etmelerini büyük önem vermişti.
Osmanlı imparatorluğu'nda eğitim modernleşmesi askeri gerekliklerin sorumlu sonucu olarak ortaya çıkmış ve modern eğitim başlangıçta askeri okullarla sınırlı kalmıştır.