Teşekkür Ederim Gözyaşlarım
"Sözler, kağıda dökülmüş gözyaşlarıdır. Gözyaşları akan sözlerdir. Onlar olmasa sevincin ışıltısı olmaz, hiç bir üzüntünün sonu gelmez. Bundan dolayı gözyaşlarınız için sagolun".
Sayfa 45
“Büyümem konusunda üzerimde annem kadar emeği olan herkese teşekkür ederim!”
Sayfa 5Kitabı okudu
Ben ona son kez "Seni Seviyorum" demeden o bir başkasına "Ben de seni "dedi. Ve ben büyüdüm...
"Büyümem konusunda üzerimde annem kadar emeği olan herkese teşekkür ederim!"
Ne demiş yazar:
Büyümem konusunda üzerimde annem kadar emeği olan herkese teşekkür ederim.
"Gözyaşlarım sessizce akmaya başlamıştı. Gerçekte, "Anne, her şey için teşekkür ederim. Sizi endişelendirdiğim için çok üzgünüm," demek istemiştim ama kelimeler boğazıma düğümlendi; hiçbir şey söyleyemedim."
Sayfa 24
"Büyümem konusunda üzerimde annem kadar emeği olan herkese teşekkür ederim!"
Ağlayacağım güzelliğinizden ♡︎
Teşekkür ederim Akif Selim, beni hayatımda ilk defa mutluluktan ağlattığın için.
Gözyaşlarım artık diken değil, gül kokuyor çünkü onlara senin adını verdim.
Sayfa 33 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
"Ağlamanın hiç bu kadar ağırlaşacağını, kendimi kurtarmaya çalıştığım suların gözyaşlarım olacağını düşünmezdim. Kelimelerin söylenmediklerinde bile bıçak gibi keskinken, söylendikleri takdirde tüm benliğimi tuzla buz edip bin bir parçaya bölebileceğini tahmin etmezdim. Kendimi hep çok cesur sandım, eğer bazı şeyleri sevdiklerime zarar vermeden çözebilirsem her şeyin yoluna gireceğini ve sonunda kahraman olacağımı zannettim. Oysa şimdi kalbim öylesine ağrıyor, ruhum öyle bir acıyla kavruluyor ki ben o ki ben o kumrala karışık turuncuları merhem niyetine basmak istiyorum yaralarıma. Sana ne olduğunu anlatamam çünkü anlamazsın. Sana nereye gittiğimi söyleyemem çünkü sen de beni bulamazsın. Sadece keşkelerim var geride. Ve en acısı da keşkeler hep keşke olarak kalıyor. Her şey bir anda gerçekleşiyor ve ben neyin hangi anda geleceğini kavrayamıyorum. Oysa her anı, o an'mış gibi yaşamak gerekiyor. O an. Bilirsin, hayatının o anı.
Teşekkür ederim abla. Ben hiç büyüyemedim ya da hep büyüyüp de küçüldüm. Kendimi ağlamaktan kurtulamaz sandım ama senin sayende gülmeyi öğrendim. Çok güzelsin. Günbatımının ufukta görünen o turuncu hali sensin. Bir zamanlar gündoğumu da belki bendim.
Ve teşekkür ederim anne. Hep göğsünde kalmak isterdim.
Polaris."
Sayfa 26 - Polaris...Kitabı okudu
Büyümem konusunda üzerimde annem kadar emeği olan herkese teşekkür ederim!
Sayfa 5 - Destek Yayınları
Ey İlahi! Sana bu anları nasip ettiğin için teşekkür ederim. Yolumu kesiştirdiğin güzel insanlar için minnettarım Yarabbi. Zamansız kederlerime akıttığım gözyaşlarım için de hamdolsun. Onlar ki peşinden gelecek güzellikler için yolu yıkayıp pürü pak ettiler. Senden gelen ıstıraba da, ardından gelen mükâfatına da sonsuz şükür olsun
Ey ilahi!Sana bu anları nasip ettiğin için teşekkür ederim. Yolumu kesiştirdiğin güzel insanlar için minnettarım Yarabbi.Zamansız kederlerime akıttığım gözyaşlarım için de hamdolsun. Onlar ki peşinden gelecek güzellikler için yolu yıkayıp pürü pak ettiler. Senden gelen ıstıraba da,ardından gelen mükafatına da sonsuz şükürler olsun
Sayfa 159Kitabı okudu
"Ağlamanın hiç bu kadar ağırlaşacağını, kendimi kurtarmaya çalıştığım suların gözyaşlarım olacağını düşünmez dim. Kelimelerin söylenmediklerinde bile bıçak gibi keskinken, söylendikleri takdirde tüm benliğimi tuzla buz edip bin bir parçaya bölebileceğini tahmin etmezdim. Kendimi hep çok cesur sandım, eğer bazı şeyleri sevdiklerime zarar ver meden çözebilirsem her seyin yoluna gireceğini ve sonunda kahraman olacağımı zannettim. Oysa şimdi kalbim öylesine ağrıyor, ruhum öyle bir acıyla kavruluyor ki ben o kumrala karışık turuncuları merhem niyetine basmak istiyorum yaralarıma . Sana ne olduğunu anlatamam çünkü anlamazsın. Sana nereye gittiğimi söyleyemem çünkü sen de beni bulamazsın. Sadece keşkelerim var geride. Ve en acısı da keşke ler hep keşke olarak kalıyor. Her sey bir anda gerçekleşiyor ve ben neyin hangi anda geleceğini kavrayamıyorum. Oysa her anı, o an'mış gibi yaşamak gerekiyor. O an. Bilirsin, hayatının o anı.
Teşekkür ederim abla. Ben hiç büyüyemedim ya da hep büyüyüp de küçüldüm. Kendimi ağlamaktan kurtulamaz sandım ama senin sayende gülmeyi öğrendim. Çok güzelsin. Günbatımının ufukta görünen o turuncu hali sensin. Bir zamanlar gündoğumu da belki bendim.
Ve teşekkür ederim anne. Hep göğsünde kalmak isterdim."
Sayfa 26 - PolarisKitabı okudu