Allah ŞAHADETLERİNİ kabul etsin.
MEKANLARI CENNET OLSUN
2015-2016-2017 YILI TEMMUZ AYINDAN
BERİ 1170 VATAN EVLADI ŞEHADETE ERDİ
1-ŞEHİT POLİS MEMURU BÜNYAMİN TORĞUT
2-ŞEHİT POLİS MEMURU OKAN ACAR
3-ŞEHİT POLİS MEMURU FEYYAZ YUMUŞAK
4-ŞEHİT UZMAN ONBAŞI MÜSELLİM ÜNAL
5-ŞEHİT ASTSUBAY MEHMET YALÇIN NANE
6-ŞEHİT POLİS MEMURU TANSU AYDIN
7-ŞEHİT ASTSUBAY İSMAİL YAVUZ
8-ŞEHİT UZMAN
Her insan kitaplığını kendi ince fikirleriyle düzenlemez miydi zaten? Ve bu da diğer başka insanların kitaplıklarına göre farklı kılardı insanları.
Sayfa 29 - İthaki YayınlarıKitabı okuyacak
"Hayatlarımız: Güzel hayatları olan insanlara özenerek geçip gidecekti," diye düşündü.
Sayfa 9 - İthaki YayınlarıKitabı okuyacak
+ Neden yazıyorsun ?
- Bazıları konuşur, bazıları şaka yapar. Bazıları güler. Bazısı düşünür. Bazısı dinler. Bazısı yer. Bazısı içer. Bazısı ne yapacağını bilemez. Bazısı öğrenir. Bazısı taş sektirir. Bazısı ıslık çalar. Bazısı koşar. Bazısı yorulur. Bazısı hırslıdır. Bazısı hırsına yenik düşer. Bazısı üzülür. Bazısı bunu meslek haline getirir. Bazısı söyler. Ben de yazıyorum.
Sayfa 13 - İthakiKitabı okudu
Okunamayacak mektuplar yollarsan yazılamayacak cevaplar beklersin...
Sayfa 122Kitabı okudu
Bir gün uyanırsın ve tüm çocukluğunun bir şehrin arkasında kaldığını görürsün. Sen o şehri bulmaya çalışırsın ki bulduğunda işte sen tam da masanın başında o şehri yazıyorsundur.
Sayfa 20 - ithakiKitabı okudu
Her yılı ayrı kayıplarla anmak zor; her bir yaşta, eskitilmiş diğer yaşlara göre katlanarak devam eder bu kayıplar.
Sayfa 16 - İthakiKitabı okudu
"Aslında bu, dünyanın en güzel meselesiydi; seviştikten sonra tekli koltukta derin derin nefes almak, sevişmek ve diğer bazı şeylerden çok daha lezzetliydi."
Sayfa 14 - İthakiKitabı okudu
Sevdiğim,
Ne diyeyim ki? Adınla başlanmıyor artık mektuplara; unuttum adını. Tuhaftı da zaten. Etrafımda senin adınla çağrılmıyor kimse, içime sesleniyorum sadece, seninle ara ara konuşurken. O yüzden yok adın iki dudağımın aralığında. Sevdiğim! 'Sevdiğim'in içinde -di'li geçmiş zaman... Yani bir zamanlar eskidendiler, birazcık da hala var. Ey bir zamanlar gönlümün yongası, ilk kalp çarpıntım, ilk çırpınışım, gözümün ilk nuru, yazdığım her sözcüğün başlangıcı, seneler evveli sevdiğim... Nasıl sıkıştırabilirim seni şimdi bir ismin beş harfine?
Sayfa 72 - Yitik Ülke Yayınları
Ellerim yaralı. Ancak sana baktıkça iyileşir bütün yaralarım.
Sensizlik yavaş yavaş zehirliyor beni. Gün geçtikçe, sensizlik biraz daha kanıma karışıp sinsice öldürüyor. Sen olmayınca, içtiğim tek dal sigara, bir bardak çay zehirliyor işte. Okuduğum kitaplar, konuştuğum insanlar, yürüdüğüm yollar zehirliyor.
Yokluğun aklımı ve kalbimi zehirliyor. Bir çocuk yüzüme gülse zehirleniyorum. Bir banka otursam, denize dönsem yüzümü, gözlerimi kapasam, bir kuş kanat çırpsa, babamın fotoğrafına baksam, metrodaki kalabalığa karışsam zehirleniyorum. Hayata dahil olduğum her an, parça parça yok oluyorum.
Beni soracak olursan böyle.
Sen nasılsın?
Sayfa 126 - Yitik Ülke Yayınları
Çünkü kendimi hiçbir zaman o kadar güçlü hissetmedim. Korkularımı, zayıflıklarımı bildiğim kadar yola çıktığım insanların ikiyüzlülüklerini, kaypaklıklarını da çok iyi biliyordum... Onlara sonuna dek inanmamın benim sonum olacağını da iyi biliyordum. Çünkü daha yazacak onca yazım, gidilecek onca yerim vardı. Kendimi sadece duygularım, daha yapacaklarım, enerjim, başkalarıyla paylaşacağım umutlarım için korudum daha çok... Biliyor musun bu korkularım ve zayıflıklarım korudu beni yok olmaktan ve bu hayatın yalanlarına ve yozluklarına karşı kendimi savunmamı onlar bana öğretti...
Sayfa 30 - Yitik Ülke Yayınları
Kim ne derse desin gerçekten istediğin şeyleri yapmak için hiçbir yasak tanımadan harekete geçmediğin bir hayat, korkakça yaşanmış, boşa geçmiş, mutsuz bir hayattır.
Sayfa 82 - Yitik Ülke Yayınları
