AzOkur

AzOkur
@timewaster
"Özenle boyadım ipliğini sevginin, Gidip de bulamamanın incinmiş rengine."
Savaş kanlı çizmeleriyle insanları kırk yıl çiğneyip ezebilir, onları öldürebilir, her şeyi yakıp yıkabilirdi ama, insan denen varlığa baş eğdiremez, değerini düşürüp onu gerçek anlamda mağlup edemezdi.
Sayfa 100 - Ötüken Neşriyat, 47. Basım, Çev.: Refik ÖzdekKitabı okudu
Reklam
Ey dağların, denizlerin öbür tarafındaki insanlar, siz ki mavi göğün altında yaşıyorsunuz, savaş neyinize gerek?
Sayfa 76 - Ötüken Neşriyat, 47. Basım, Çev.: Refik ÖzdekKitabı okudu
Demiri nasıl tavında dövmek gerekiyorsa, çekiç darbelerini nasıl soğutmadan indirmek gerekiyorsa, her kelimeyi de öyle tam zamanında söylemek gerekiyordu. O anı geçirince söz soğuyor, katılaşıyor, insanın yüreğine taş gibi oturuyor ve bu ağırlığı kaldırıp atmak hiç de kolay olmuyordu.
Sayfa 75 - Ötüken Neşriyat, 47. Basım, Çev.: Refik ÖzdekKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bir insanın kaderi, dağdaki patika gibidir: bazen çıkar, bazen iner, bazen de dibi görünmeyen bir uçurumun başına gelip durur. İnsan tek başına böyle bir yolda ilerleyemez, ama birleşenler, birbirine omuz verenler her engeli aşarlar.
Sayfa 70 - Ötüken Neşriyat, 47. Basım, Çev.: Refik ÖzdekKitabı okudu
İyilik, yola düşen, yoldan toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir.
Sayfa 68 - Ötüken Neşriyat, 47. Basım, Çev.: Refik ÖzdekKitabı okudu
Reklam
Reklam
33 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.