Titus Burckhardt şöyle yazar:
Psyche, belirsiz eylem ve tepkilerin alanıdır. Kendi özgül doğası nedeniyle özünde istikrarsız ve aldatıcıdır. Bu yüzden, sadece kendisinin 'dışındaki' veya 'üstündeki' bir şey aracılığıyla tedavi edilebilir.
Sayfa 21Kitabı okudu
Dünya Tek'in birliğinden oluşur oysa İlahi Bağımsızlık Tek'in birliğinde bulunur.
Sayfa 55 - İbn-i Arabi Hazretleri
Zaman uzaydaki hareketle ölçülür. Görünür dünya, elimizden kaçan kaygan bir zemin üzerine örülmüş mükemmel bir şekilde tutarlı bir figür gibidir.
Sayfa 55
İnsan cehaletinin örtüsünü ancak kendi bireysel iradesini aşan bir şeyle ya da onun aracılığıyla kaldırabilir.
Sayfa 50
Kalbin süptil formu her zaman değişir, art arda tüm yönlere veya ruhsal kutuplaşmalara yanıt verir ve bu değişim aynı anda hem bir nabız atışına hem de Ay'ın evrelerine benzetilebilir.
Sayfa 37 - sübtil: spiritüel ve ezoterik bağlamda maddenin yüksek titreşimli, az yoğunluklu ince ve algılanamaz halleridir.
Ay'ın Dünya'ya iletmek üzere topladığı tüm etkilerin kabı olduğu gerçeği, peygamberlik işlevinin hiyerarşisi hiyerarşisinde Ay'a karşılık gelen derece ile de gösterilir; bildiğimiz İslam ezoterizmi bu işlevleri sembolik olarak farklı gezegensel göklere yerleştirir. Bu tekabüliyet sırasına göre ki bu sıralama ancak manevi perspektifleri ve bir şekilde döngüsel İslam içinde anlaşılabilir.* İbrahim Satürn'ün, Musa Jüpiter'in, Harun Mars'ın, Hanok (İdris) Güneş'in, Yusuf Venüs'ün, İsa Merkür'ün ve Adem Ay'ın göğünde ikamet eder. Bu hiyerarşide Taoist doktrindeki 'aşkın insan' (Shoen Jen) ile 'gerçek insan' (Chen Jen) arasında var olan ilişkinin aynısı Enoch ile Adem arasında da vardır. Enoch Güneş'te ikamet eder çünkü mükemmel ilahi insanı ya da Adem'in oğullarının ilk 'ruhani büyüğünü' ve sonuç olarak Tanrı'yı idrak etmiş tüm insanların 'tarihi prototipini' temsil eder.
Sayfa 35
(...) Kendi içinde tezahür etmeyen evrensel doğa, duyulur düzende sıcak ve soğuk, kuruluk ve nem olarak ortaya çıkan dört nitelik veya temel eğilimle kendini gösterir. Isı ve soğuk, biri diğerine karsit ikan aktif niteliklerdir aynı zamanda genişletici güçler ve daraltıcı güçler olarak olarak da tezahür ederler.
Sayfa 23
Burçlar kuşağı, arketiplerin yeridir.
Sayfa 17
Gezegensel küreler aynı zamanda bedensel dünyanın bir parçası *sübtil dünyanın dereceleridir.
Sayfa 17 - sübtil: spiritüel ve ezoterik bağlamda maddenin yüksek titreşimli, az yoğunluklu ince ve algılanamaz halleridir.
Görünür gökyüzü ile bizim görüşümüzden kaçan gökyüzü arasındaki ayrım, -gerçektir ve burada görünmez, Doğu sembolizmine uygun olarak kendiliğinden 'aşkın' haline gelir. Gayri resmi tezahürün küreleri olan 'Taht' ve 'Kaide' ye açıkça 'görünmez dünya' (Alem ve Gayb) denir. Gayb kelimesi görüşümüzün erişemeyeceği her şey anlamına gelir ve bu da 'görünmez' ile 'aşkın' arasındaki bu sembolik uygunluğu gösterir.
Sayfa 15
(...) Muhyiddin İbn Arabi, hermetik astrolojinin gerçeklerini, Orta çağ dünyâsının tasavvur ettiği şekliyle gezegensel dünyanın jeosantrik sistemini başlangıç noktası ve karşılaştırma terimleri olarak alarak eş merkezli küreler şeması aracılığıyla özetlediği kozmolojisinin yapısına dahil eder. Bu sistemin öznel kutuplaşması-bununla insanın yeryüzündeki konumunun, yıldızların tüm hareketlerinin ilişkilendirileceği sabit nokta olarak hizmet ettiği gerçeğini kastediyoruz- burada insanın kozmik bütündeki merkezi rolünü sembolize eder; insan bunun hedefi ve ağırlık merkezi gibidir.
Sayfa 12
Kozmik astroloji, evrenin derinliklerinde saklı olan mistik ve ilahi yönleri keşfetmeye yönelik bir arayıştır. Bu astroloji anlayışı, gök cisimlerinin hareketlerini ve konumlarını inceleyerek, insanların ve evrenin birbiriyle olan bağlantısını ortaya çıkarmayı hedefler. Kozmik astroloji, sadece bireylerin kişisel özelliklerini ve gelecekteki olayları anlamak için kullanılan bir araç değil, aynı zamanda evrenin derinliklerindeki ilahi yönleri keşfetmek için bir rehberdir.
Sayfa 4 - giriş bölümünden
İSLAM TARİHİ VE SANATLARI KAYNAK
1. İslami İlimlerde Metodoloji Meselesi (2005), İstanbul: Ensar Yayınları.
2. Togan, Zeki Velidi (1981): Tarihte Usul, İstanbul: Enderun Yayınları.
3. Şeşen, Ramazan (1998), Müslümanlarda Tarih-Coğrafya Yazıcılığı, İstanbul: İsar Yayınları.
4. Humphreys, Stephen (2004), İslam Tarih Metodolojisi, İstanbul: Litera Yayıncılık.
5. Horowitz, Josef
Ahmed ibn el-arif aşk hakkında şöyle der:
O, yokoluş vadilerinin girişi ve kendini unutma derecelerine doğru inilen tepedir;
