Dünyada beni seven bir şey olsaydı, tek bir şey, bir böcek, bir fare hatta, ama o da mazide kalmıştı, ona sunabileceğim en iyi şeyin portakal kabuğu olduğunu anlayınca Pedro bile terk etmişti beni.
"Hayat böyle yaşanmalıydı, gayesizce dolaşarak, bir mola ve yola devam."
Sayfa 145 - Parantez YayınlarıKitabı okudu
Hayatta değildik aslında, hayatta olmaya çok yaklaşıyor ama olamıyorduk.
Sayfa 91 - Parantez
Hepimiz kısa bir süre için vardık, sonra başka bir yere gidecektik; hayatta değildik aslında, hayatta olmaya çok yaklaşıyor ama olamıyorduk. Öleceğiz.
Kulaklarımı tıkayıp sözün olmadığı yerlere gitmeyi yeğlerdim.
Ne önemi var? Sen bir hiçsin,
bense bir zamanlar biri olmuş olabilirim
ve hepimize giden yol sevgidir.
O harikulade yalnızlık duygusu.
Sayfa 80 - Parantez Gazetecilik ve YayıncılıkKitabı okudu
O denli yaraladılar ki beni, kitaplara sığındım.
Gece vardı allahtan, karanlık vardı, yoksa bir günün bitip yeni bir günün başladığını fark edemezdim.
Şu uykusuz gözlerimdeki özlemi al ve bir güz tarlasında uçuşan kırlangıçları besle onunla çünkü seni seviyorum,
"Tanrım, artık bir ateist olduğum için beni bağışla, ama Nietzsche'yi okudun mu? Ne kitap!"