" Bitti artık dönmeyeceğim tren garı göz yaşlarına ona olan sevgim mefta olan bir beden de toprak oldu . "
Bir tren garı gibi yüreğim. Geleni çok kalanı yok.
Uğur UKUT
Bir yol
Birdenbire ayağa kalktı ve eliyle trenin penceresinden işaret ederek:
-İşte, dedi, şu gördüğünüz küçük yol, şu iki ağaç arasında tepenin eteğini kıvrılan patika… Fevkalâde hiçbir tarafı yok değil mi? Hemen her yerde bol bol rastgelebileceğimiz alelade bir şey… Bununla beraber nereye gittiğini, nereden geldiğini bilmediğim, bir dönemeçte kaybolan
-Aşk ve tutku!
"Bütün insanlara özgü, ortak bir vicdandan söz edemeyiz. Vicdanlar farklıdır, değişkendir fakat özgürdür." Boynumda savunmasız çıplaklıklar asılı. Yorganın altında birbirine değen ayaklar. Rakı ve mezeler. Aşk ve tutku. Bir kadın ve bir erkek. Tren garı. Misafirini bekleyen siyah saçlı bir kadın, boynuna sarılıyor esmer adamın. Bir film sahnesine dönüşebiliriz bu ikindi vaktinde. " 
Charles Aznavour