Hayatında hiç mi yenilmemiş, hiç mi bir engelle karşılaşmamış bu adam. Hiç sıkıntı çekmemiş, acı hep teğet mi geçmiş? Bu kadar dümdüz, engelsiz, acısız, kedersiz bir hayatın içinde insan nasıl gelişebilir, nasıl olgunlaşabilir?
Ben istemem çünkü öyle olunca insan hiçbir şeyin kıymetini anlamaz bişeylere kıymet vermek için o şeye çabuk ulaşmak değil ulaşmak için çabalamış olmak gerekir örneğin bi erkek bi kadını çabuk elde ederse onu cepte bilir ama onu elde etmek için çabalarsa işte o zaman onun için çok kıymetli olur.
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin.