Gwindor, Túrin'e șöyle söyledi: "Benim seni taşıdığım gibi sen de beni taşıdın ve șimdi ödeştik! Ama benimki talihsizlikti, seninki ise boş bir çaba, çünkü bedenim iyileşemez durumda ve artık Ortadünya'yı terk etmem gerekiyor. Ve seni sevsem de, Húrin'in oğlu, seni Orkların elinden kurtardığım için pişmanım. Ama belli ki seni cesaretin ve gururun sayesinde hâlâ seviyorum, hâlâ hayattayım ve belli ki Nargothrond bir süre daha ayakta kalacak. Eğer beni seviyorsan, şimdi bırak git! Vakit kaybetmeden Nargothrond'a git ve Finduilas'ı kurtar. Ve sana son sözüm şudur: O, tek başına, senin için verilmiş hükmün karşısında durup seni koruyor. Eğer sen onun ümidini kırarsan, o hüküm seni mutlaka ele geçirecek. Elveda!"
Sayfa 447 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Brethil İnsanları, Nargothrondlu esirleri kurtarmak umuduyla, Teiglin geçitlerinde Ork birliklerine pusu kurmuşlar, ama Orklar esirlerini oracıkta zalimce öldürmüşlerdi; Finduilas'ı ise kargı ile bir ağaca mıhlamışlardı. Finduilas, ölüp giderken şöyle demişti: "Mormegil'e, Finduilas'ın burada olduğunu söyleyin." Bu yüzden onu yakınlardaki bir tepeciğin üzerine götürüp yatırmışlar ve oraya Elf-kızının Tepeciği, yani Haudh-en-Elleth demişlerdi.
Túrin kendisini oraya götürmelerini emretti ve orada ölümden farksız bir kederin karanlığına gömüldü.
Sayfa 454 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Baharın gelişiyle birlikte Túrin karanlığından silkinip kurtuldu ve eski gücüne kavuşup ayaklandı; geçmişini ve taşıdığı gölgeyi arkasında bırakıp Brethil'de gizlenebileceğini düşünüyordu. Bu yüzden kendisine yeni bir isim verdi ve Ulu Elf dilinde Kötü Talihin Efendisi anlamına gelen Turambar olarak anıldı; ormancılardan, kendisinin bir yabancı olduğunu ya da bir zamanlar başka bir isim taşıdığını unutmalarını istedi. Yine de savaşmaktan da bütünüyle vazgeçemeyecekti, çünkü Orkların Teiglin geçitlerine gelmelerine ya da Haudh-en-Elleth'in yakınlarında dolaşmalarına katlanamazdı; bu yüzden, uzak durmalarını sağlamak için orayı Orklar için korkutucu bir yer haline getirdi. Ama kara kılıcını bir kenara bırakıp, daha çok ok ve yay kullanır oldu.
Sayfa 455 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Turambar, Glaurung can çekişmeye başladığı sırada Gurthang'ı elinde tutamamış, kılıç ejderin karnında saplı olduğu yerde kalmıştı. Bu yüzden Turambar, kılıcını geri alıp düşmanına bakmak için bir kez daha suyun öte yanına geçti; Glaurung'u, boylu boyunca yere serilmiş ve bir tarafına yuvarlanmış halde buldu; Gurthang'ın kabzası karnında duruyordu. O zaman Turambar kabzayı kavrayıp ayağını karnına dayadı ve ejderi taklit ederek Nargothrond'daki sözlerini bağıra çağıra tekrarladı: "Selam sana, Morgoth'un Solucanı Yine karşılaştık! Şimdi öl ve karanlığa karış! Húrin'in oğlu Túrin intikamını almış oldu."
Sayfa 466 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Tam o anda, Glaurung ölmeden evvel son kez kımıldadı ve son nefesinde şunları söyledi: "Selam sana Húrin'in kızı Níenor. Ölmeden önce bir kez daha karşılaştık. Nihayet kardeşini bulmuş olma mutluluğunu sana bahşediyorum. Ve şimdi onu tanıyacaksın: karanlıkta sırtından hançerler, düşmanları için tehlikelidir, dostlarına sadık değildir ve soyunun lanetidir, Húrin'in oğlu Túrin! Ama yaptıklarının en beterini sen içinde hissedeceksin."
Sonra Glaurung öldü ve Níenor'un gözlerinin önüne çektiği kötülük perdesi indi; yaşamını yeniden bütünüyle hatırladı. Sonra eğilip Túrin'e bakarak bir çığlık attı: "Elveda, sen, iki kere sevdiğim! A Túrin Turambar turun ambartanen: kadersizliğin kölesi olan kaderin efendisi! Ne mutlu ki ölüp gidene!" Yıkımın eşiğine gelmiş olan Brandir tüm bu konuşulanları duyup hızla Níenor'un yanına geldi, ama o korkudan ve acıdan çıldırmış bir halde koştu ve Cabed-en-Aras'ın kıyısına kadar gelip kendisini aşağıya attı ve çağıldayan sularda kaybolup gitti.
Brandir onun arkasından gelip aşağıya baktı ve dehşetle geri çekildi, çünkü artık yaşam arzusunu yitirmiş olsa da, ölümü gürüldeyen sularda arayamadı. Ve o günden sonra hiçbir insan gelip Cabed-en-Aras'tan aşağıya bakmadı; kuşlar ve diğer hayvanlar bile o tarafa gelmediler; tek bir ağaç bitmedi burada ve adı da Cabed Naeramarth oldu, Korkunç Kadersizliğin Atlayışı.
...
Sayfa 468 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Túrin'i, öldüğü yüksek tepeciğe yatırdılar ve Gurthang'ın parçalarını yanı başına bıraktılar. Bütün işler tamamlandığında, Elfler, Húrin'in Çocukları için bir ağıt yaktılar; tepeciğin üzerine büyük, gri bir taş dikildi ve üzerine Doriath rünleriyle şu sözler kazıldı:
TURAMBAR TÚRIN DAGNIR GLAURUNGA
Ve altına da şunları yazdılar:
NÍNIEL NIENOR
Ama onun bedeni orada değildi ve Teiglin'in soğuk sularının onu nereye götürdüğü asla öğrenilemedi.
Sayfa 474 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Elveda ey iki kez sevdiğim! A Túrin Turambar turún' ambartanen: yenik düşmüş kaderin efendisi! Ey öldüğü için mutlu olan!"
Sayfa 197Kitabı okudu
"Bir elf insanları insanları nasıl yargılayabilir ki?" dedi Túrin.
"Kim işlemiş olursa olsun, Tüm diğer fiilleri yargıladığı gibi," diye yanıt verdi Beleg
