Selam olsun küp küp altını terk edip kitabını sırtlayan dedelerime
Sayfa 33Kitabı okudu
Kitaba Dair
..."güvercin tedirginliği içindeyim, ama biliyorum ki bu ülkede güvercinlere dokunmazlar,"
Everest Yayınları
Çıkarken Agos’tan, baktım ki orayı sabunla suyla yıkıyorlar. Temizlemeye çalışıyorlar. Sanki temizlenirmiş gibi. Suyla sabunla temizlenir mi dökülmüş kan? Allah’ın sözü diyor ki:insanlar suça, kan hakkını arar. Adalet yerini oturmadıkça kanın sesi susmaz. Hiçbir zaman susmaz. Ne şimdi, ne gelecekte, ne de geçmişteki kanlar… Hiçbiri susmaz.
Sayfa 16 - Rakel DinkKitabı okudu
Rakel
... Çutakımla benim de bir âdetimiz oldu orada. O evde başladı ve son güne kadar da sürdü. Yattığımız odada hep bir ışık açık kalırdı bizim. Göz göze bakarak uykuya dalmak, gözümüzü açtığımızda da ilk birbirimizi görmek için...
Sayfa 176 - Everest Yayınları
Ama bilmiyorlar ki, bizim gibiler yalnızlaştıkça daha çok güçlenirler, yalnızlaştıkça daha çok kalabalıklaşırlar.
Tıpkı bir güvercin gibiyim…
Evet kendimi bir güvercinin ruh tedirginliği içinde görebilirim ama biliyorum ki bu ülkede insanlar güvercinlere dokunmaz.
Güvercinler kentin ta içlerinde, insan kalabalıklarında dahi yaşamlarını sürdürürler.
Evet, biraz ürkekçe ama bir o kadar da özgürce…
Sayfa 635Kitabı okudu
Ayda Tanikyan-Fransızca Öğretmeni
“Khent” lakabını bilmiyordum o zamanlar. Ama bunu duymak şaşırtmadı beni. Dünya yalan dolan, riya ve duygu istismarı üzerinde dönerken doğruyu söyleyebilmek, doğru yerde durabilmek, dün de bugün de delinin işi...
Sayfa 85 - Everest Yayınları
Hrant'tan Rakel'e Dizeler...
Sakın unuttum sanma güzelim.
Geleceğim elbet
gecikmeme neden aslında
bu fazla yakınlığın
Soranlara böyle bellet
Şimdi dinlesin, bu iş bitti diyenler
hem de bugün, eylülün bir gününde
baksınlar şu dünyaya
şöyle bir etraflarına
Mevsim döküntüde ama
ya şu güneş, şu gün
pırıl pırıl sımsıcak
Bak sevdiğim,
şimdi bir kenara yaz
Nasıl unutmuşsa bu günü
götürürken günleri kucak kucak
o uğursuz yaz
Bizim sevdamız, gecikmemiz, umudumuz da
öylesi işte
Yazamadıysan eğer, yüreğine kaz.
Sayfa 176 - Everest Yayınları
Ya ben tehlikeyi çok sevdim, ya tehlike beni. Ama inanılmaz derecede de masumdum…
Sayfa 189Kitabı okudu
Altın-Kitap
Eskiler anlatırdı yine...
“Hadi artık buralardan gideceksiniz,” dediklerinde, götürebilecekleri yükü bohçalarken, belki küp küp altınları gömmüşler toprağın altına ama sırtlamışlar kitaplarını Allah ne verdiyse. Ve götürmüşler götürebildikleri yere kadar. “Oğlum,” derdi büyüklerimiz, “Dedelerimiz altını bıraktılar ama kitabı alıp götürdüler.”
Sayfa 33 - Everest Yayınları
Toprağın altında ve üstündedir.
Uçmuş çatıların, sesleri kaybolmuş sokakların içindedir.
Adı vicdan olan her yerdedir.
Sayfa 648
Şimdi... Şöyle bir durum oluyor insanda. Olabilirlik içinde aklına geliyor bazı şeyler ama reddediyorsun. Acaba diye aklına gelen şeyi söylersen, kabul etmiş, doğruluğunu tasdik etmiş olacaksın. İstemiyorsun. Ama zihnine geliyor, yoksa diye, acaba diye bir şeyler...
O gün ben de vuruldum. Yaşarken değdiği, koca kollarıyla sarıp sarmaladığı, dokunup şifalandırdığı herkes vuruldu. Hepimiz vurulduk. Ama Hrant öldü; biz kaldık.