Senin için alışılmış şeyler söyleyemem sana yaraşmaz
Kış gecesi amcamızdır, bahar yakından kardeşimiz
Alır başımı Erzincan'a giderim seni düşünmek için
Dörtlükleri bozarım çünkü dağlar ne güne duruyor
Kıyılar ve eskimeyen her şey seni anlatmak için
Bir bozuk saattir yüreğim hep sende durur
Ne var ki ıslanır gider coskunluğum durmadan
Durmadan
Dağ biraz daha benden deniz her zaman senden
Hiçbir dileğimiz yok şimdilik tarihten coğrafyadan
Kimselere benzemesin isterim seni övdüğüm
Seni övdüğüm zaman
Güzel bir çingene yalnız başına dolaşmalı kırlarda
Seni övdüğüm zaman
Turgut Uyar ilk kez Turgut uyar'dan bir kitap okudum. Şiirleri bana hitap etmemekle birlikte dili gayet güzel yazılmıştı.. sanırım şiirlerin konusu beni sarmadı. Konu bakımından neden burdayım noluyor diye ara ara sorguladım. Yine de iyi bir başlangıç
Tavrım bir şeyi bulup coşmaktir Sonbahar geldi hüzün Kış geldi kara hüzün
Ey en akıllı kişisi dünyanın
Bazen yaz ortasında gündüzün
Sevgim acıyor
Kimi sevsem Kim beni sevse ......... Turgut Uyar dan okudugum ilk şiir kitabi oldu Göğe Bakma Durağı
________Ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalim Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamişlarindan
Bebe dişlerinden güneslerden yaban otlarindan
Şu aranıp duran korkak ellerimi tür
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalim ______
Sadece "Göğe bakma durağı" şiirini okumaya değer buldum. Diğerleri pek de "şiir" gibi gelmedi, gelemedi...
Turgut Uyar "ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım" dan ibaret değilmiş.Tek bir şiirle yazar tanınmaz, anlanmaz ve sevilmezmiş. Öğrendim.
Ama tek bir şiiri bile ezberleyene kadar okutabilmek de fazlasıyla yetenek değil midir?