Türkan Denktaş
@turkandenktas
Üniversite
Akyaka/Muğla
3 Şubat
402 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bilemezsiniz arkadaşlar, bilemezsiniz.. Kim içinde ne denli bir acı, ne denli hüzün taşıyor bilemezsiniz. İyiyim diyen insanın sabahın dördünde yatağın bir ucuna oturup gözyaşı döküp dökmediğini bilemezsiniz. İyiyim diyen insanın, aldatılıp aldatılmadığını bilemezsiniz. (...) İyiyim diyen insanların gözlerinin içine bakın, çok iyi bakın. Gözler yalan söylemez, iyiyim diyenler aslında iyi değil. Aksine, içinde ne fırtınalar kopuyor ama kimseye belli etmiyor. Çünkü güçlü görünmek zorunda hissediyor. Ne kadar güçlü görünürse, daha az zarar göreceğini düşünüyor. (...) insanı en iyi, kendisiyle aynı acıları yaşadığı insan anlar. Ve bir insanı en güzel aynı şeyleri yaşadığı, aynı acılara gözyaşı döktüğü insan tamamlar.
Değmeyecek insanları sevmektense, kimseyi sevmemek daha az acıtanı. Bıraktım, sevgisizliklerinde boğulsunlar.
Sayfa 153Kitabı okudu
Duygularının her birinin hareket ve mimiklerle görünür kılma özelliğinin bu insana büyülü şekilde bahşedildiğini size daha önce de söyledim; ama hiçbir şey, yeryüzünde hiçbir şey çaresizliği, kendinden ümidi kesmişliği, daha hayattayken ölmüş olmayı bu hareketsizlik, şakır şakır yağan yağmurun altında bu durgun ve duygusuz duruş, ayağa kalkamayacak kadar, korunacak bir dam altı bulmak için birkaç adım atamayacak kadar yorgun olmak, kendi varlığına karşı bu olağandışı ilgisizlik kadar sarsıcı bir şekilde ifade edemezdi. Hiçbir heykeltıraş, hiçbir şair, ne Michelangelo ne de Dante, son ümitsizliğin jestlerini, kendini sağanak halinde yağan yağmura teslim etmiş, kendini korumak için parmağını bile oynatamayacak kadar kayıtsız ve yorgun olan bu yaşayan insan kadar güzel hissetmemi sağlayamazdı. (...)
Zweig bir kadının yaşamını bütünüyle değiştiren yirmi dört saatlik deneyimini anlatırken, insanda içkin saplantıların ve dayanılmaz arzuların sınırlarında geziniyor.
Sayfa 32Kitabı okudu
Dönüşüm, aile kurumunun bireyi yok edici yanlarını tüm korkunçluğuyla evrensel düzeyde yansıtan bir yazın metnidir. Çizgidışı birey-sürünün dışına çıkanı ezen toplum çatışmasını en çarpıcı biçimde dile getiren bir öykü gerçekliğidir.
Gregor Samsa, “dönüştüğü” güne değin çeşitli kölelikler içerisinde yaşamış bir toplum tekidir; işyerinde köledir; aile çevresinde köledir ve zincirleri içersinde uslu oturduğu sürece de benimsenip sevilir. Başkaldırısı bilinçaltında başlar; bu bilinçaltı, kendine uygun biçimi yaratır. Gregor’un böceğe dönüşmesi, gerçekte artık başkalaşmasıdır.
Gregor sürüye dönebilmek için böceklikten çıkmalıdır ve sürüyle yeniden uyum sağlayabilmesi için böcek olduğu dönemi unutmalıdır. O zaman yine anne-babasına uyabilecektir. İçinde yaşadığı topluma eskisi gibi “hizmet” edebilecektir. (....)
Sayfa 87
