Türkçe Konuşalım mı?
Obsesif (İngilizce) yerine, TAKINTILI
Oditoryum (Fransızca) yerine, ETKİNLİK MERKEZİ
Opsiyon (Fransızca) yerine, EK SÜRE
Türkçe Konuşalım mı?
Global (Fransızca) yerine, KÜRESEL
Haymatlos (Almanca) yerine, VATANSIZ
İdefiks (Fransızca) yerine, SAPLANTI
Türkçe Konuşalım mı?
Kreatif (İngilizce) yerine, YARATICI
Kozmos (Fransızca) yerine, EVREN
Kontrast (Fransızca) yerine, KARŞIT
BUGÜN (Bir Öykü)
Bugün hiç bilmediğim bir şehrin hiç bilmediğim bir semtinde ev tuttum. 2+1 ufak bir daire. Küçük bir mutfak, küçük bir banyo ve küçük bir balkon. Doğduğumdan beri aynı şehirde yaşayan ve kalabalık bir ailede büyüyen ben için oldukça farklı bir deneyim. Çalışacağım hastaneye yakın, yürüyerek 15 dakika falan.
İnsanların konuşmaları farklı burda,
Sık sık başı ağrıyordu. Çok ders çalışmasına rağmen "anne çok çalışıyorum fakat unutuyorum" derdi. Bakkala birşeyler almaya gönderdiğimde ne alacağını unutuyordu. Not tutmaya başladı, not tutmasa unutuyorum diyordu. Keşke o zaman farkına varsaydım diye kendimi suçluyorum. Biz çok ders çalıştığı için belki zihni yoruluyor diye
Falih Rıfkı Atay
_Çocukluğumuzda Türk, kaba ve yabani demekti. İslam ümmetinden, Osmanlı idik. Vatan sözü yasaktı. Padişahın kulları idik. Okul çıkışında ’Padişahım çok yaşa’ diye bağırırdık. Arap’a Arap, Arnavut’a Arnavut, Rum’a Rum, fakat kendimize Osmanlı derdik. Bütün ekonomi, bütün iç ve dış ticaret, bakkallara kadar çarşılarımız, kadrolarında bir tek Türk