Sakarya Türküsü
İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.
Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
Şu çıkan buluta
Bir yanardağ söndü.
Devrildi bir çınar; ışığın türkücüsü öldü.
Sadece Çukurova değil, ölüm orucundaki tutsak, pamuk tarlasındaki ırgat, gecekondudaki Roman, ayazda sabahlayan çocuk da dağdaki eşkıya da yetim kaldı.
Kütüphanelerimizin üstüne bir kara bulut indi.
Yer Yaşar, gök Kemal şimdi…
***
2000’de, yeni binyılın kundağında ölmeye yatmış
Kadın iki durumuyla var olur..
Ya aklı ya da duygularıyla.. İkisini aynı zamanda kullanma yetisi çok zayıftır. En güçlü olduğu, en az acı çektiği zaman aklıyla hareket ettiği zamanlardır ki bu pek nadirdir.. Sağlıklı, düzenli ve mutlu bir hayat sürmesi bu ruh hali ile aldığı kararlarına bağlıdır...
Duygu modundaki kadın; mutsuzluğa ve aşk duygusuna açık, günahlara meyilli bir zavallı haline dönüşür. Acınası bir varlık olur çıkar.. Kadının aşk üzerine erkeklerden daha çok mutsuzluk türküsü söylemesi de aklının, duygularına yenilmesi nedeniyledir..
Aklımın galibiyetini seveyim:)))
Havada kalmıyorsa kuşların türküsü, nerede bitmeli bu türkü.
(Eyüp Aktuğ)
GESİ BAĞLARI TÜRKÜSÜ:
Eski zamanlarda bir yerden bir yere gidip gelmenin zorluğu malûm. Öyle bir zamanda Gesi`ye uzaktan getirilen bir gelinin ruh halini, dramını yansıtıyor bu türkü. Türkünün hikâyesinin birçok varyantları olmakla birlikte, biz müşterekliklerin ortaya koyduğunu, toparladığımız kadarıyla hikâyesiyle berâber Gesi Bağları Türküsünü sizlere sunmaya çalışacağız:
Aşk, sevgi, ölüm, ayrılık, gurbet, sıla özlemi, yalnızlık, haber gönderememe ve haber alamama; tabiatın yeşillenmesi, güllerin renk renk açılması, gül ve çiçeklerin devşirilmesi; bülbüllerin feryat ve figanı; inişli çıkışlı merdivenler, tarlalar, bağlar, bahçeler ve buralarda çalışanların duygularını, gönüllerinde barındıran Kayseri ve Gesi Sâkinleri, bu türküye kendi özünden bir şeyler katıyor, kendinden sonrakilere yolluyor… Böyle olduğu için türkünün sonu yok; devam ediyor, yeni ve orjinal katkılarla zenginleşiyor, belki daha da güzelleşiyor…
Kar yağayi yağayi, armudun dallarına,
Mevlâm düşürsün seni, sevdanın kollarına!
Hey gidi yalan dünya, boyle mi kalacaksun,
Seni domuzun kızı, yuva mı yıkacasun!
Karadeniz türküsü, Cuma sabahı çok iyi geldi.
Yarim senden ayrılalı
Hayli zaman oldu gel gel,
Bak gözümden akan yaşlar
Ab-ı revan oldu gel gel
Böyle M'olur küsüp gitmek
Seni seveni terk etmek
Haram oldu yemek içmek
İşim figan oldu gel gel
Kurulu yaydır asılmaz
Gönül yarinden kesilmez
Ölmeyince dert eksilmez
Halim yaman oldu gel gel.
Kul aşık ever varmaya
Hakinden haber sormaya
Yetil namazım kılmaya
Seni seven öldü gel gel.
Erzincan / Tercan türküsü, derleme TRT Yavuz Top
Küstürdüm barışamam
Ayrıldım kavuşamam
Göz açtım seni gördüm
Elinen konuşamam
Dert bende kara bende
Eylenmez yare bende
Yuvasız kuşlar gibi
Olmuşum parekende
Dağların ensesine
Uyandım yar sesine
Yar kekliktir ben avcı
Düşmüşüm ensesine
Ben garip eşim garip
Eşim yoldaşım garip
Eşim yoldaşım garip
Öldüğüme gam yemem
Mezarda taşım garip
Erzincan türküsü.
Yenice Yolları Bükülür Gider
Yenice Yolları Bükülür Gider
Zülüf Ak Gerdana Dökülür Gider
Yiğidin Sevdiği Güzel Olursa
Ömrü Arkasından Sökülür Gider
Kırmızı Gül Olsan Har Olamazsın
Azrail Olsan Can Alamazsın
Dünyayı Kalbura Koysan Elesen
Sen De Benim Gibi Yar Bulamazsın
Adana Türküsü
Ben deliyim…
Yorgun ve yalnızım kaldırımlara misafirim…
Gecenin gözleri üzerimde.
Denizin ortasında küçük bir
adayım, yüzme bilmem…
Yüreğimi bir yere bırakmışım, bıraktığım yerden çok uzaklardayım. Kapıları kapatmışım üstüme,
sürgüleri beynime çekmişim.
Hey
sabreden derviş banada sabretmeyi öğretsene.
Ben deliyim, ama çok şey bilirim.
Renkler ve
Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır
Yıldızlar aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım
Bu gece dağ başları kadar yalnızım
Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından
Dudaklarımda eski bir mektep türküsü
Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim
Gözlerim gözlerini arıyor durmadan
Nerdesin
–Atilla İlhan–
Başı pare pare dumanlı dağlar
Duman eğlenir mi kar olmayınca
Bana derler bana gel gönül eğle
Gönül eğlenir mi yar olmayınca
Ben bu yaylalara yayla mı derim
Başı bölük bölük kar olmayınca
Ben bu güzellere güzel mi derim
Aslı türkmen kendi bey olmayınca
Aşağıdan gelir saçı sırmadan
Nere koyup gidem murat almadan
Verin martinimi ben beni vuram
Ölüm hayırlıdır böyle durmadan
Ali Yılmaz / Erzincan Türküsü.
İnce Memed
Çektikleri onca kahır
Türkülerde yakılıdır
Eşkıya demiş adına (onlara)
Adı dağda yazılıdır
Onlar dağda yazılıdır
Oy oy İnce İnce Memed
Yüreğimde sancı Memed
İçimizde kara sevda
Anlımızda yazgı Memed
Yağlı kurşun çökertemez
Hoyrat kızın sözü kadar
Duman tüter dağ başında
Yiğittir türküsü kadar
Yiğittir türküler kadar
Oy oy İnce İnce Memed
Yüreğimde sancı Memed
İçimizde kara sevda
Anlımızda yazgı Memed
Ali Asker