Unutma, diye başladı: Her şey senin için yaratıldı ama dikkat et sen her şey değilsin. Dünya boyun eğicidir ama sen zalim efendi değilsin. Yeterli sayıyorsun kendini kendine, oysa hiç yeterli değilsin. Muhtaçsın, ihtiyaçsız değilsin. Her şey senin emrinde doğru ama amirliğe kalkışma. Bil ki kalıcı değil geçicisin, sahip değil misafirsin. Sabit değil iğretisin. Her ne ki var sende, ödünçtür, senin sanma.
Ah Salma benim romantikliğimi sorguluyorlar. Baş başa yemekteyken elini yakan mumu cezalandırmak için mumu yemişsem bunun nesi garip Allah’ını seversen.
öyle sıkılmışız ki herşeyden,gırtlağımızı sıkıyor herkes... bir bir terkediyoruz ne varsa. önce sen bırakıyorsun beni, sonra ben kendimi... kendimizden gidiyoruz,hiç yaşamamışcasına... benim kal diyesim yok, senin durasın. desem bile -öyle işte...