Osmanlı'da ebeveyn yaşlanıp da oğullarının evinde hayatlarının son vakitlerini geçirmek istediğinde çocuklar ebeveyni kendi evinde kalıyor gibi rahat ettirirdi. Bir gence "Annen/baban seninle mi kalıyor?" diye sorulduğunda "hayır" ben annemle kalıyorum, derdi ki annesi kendisini evladının evinde misafir hissetmesin.