Umutsuzlar Parkı şiirinden...
Bilmem ki, bilmiyorum da, belki de benim annem yok
Belki de öyle beyaz ki, alışmış görünmezliğe.
Sayfa 71 - Adam Yayınları - Umutsuzlar Parkı, 1958Kitabı okudu
Umutsuzlar Parkı şiirinden...
Yukarı çıkalım, hadi çıkalım, annem çay pişirir size
Çünkü o bizim yukarda her zaman bir mavi olur
Güneşler girer çıkar ellerinize
Sayfa 71 - Adam Yayınları - Umutsuzlar Parkı, 1958Kitabı okudu
Umutsuzlar Parkı şiirinden...
Biraz da susmalıyız. İnsan bir şeyler aramalı kendinde.
Sayfa 71 - Adam Yayınları - Umutsuzlar Parkı, 1958Kitabı okudu
Umutsuzlar Parkı şiirinden...
Sanki ben upuzun bir hikaye
En okunmadık yerlerimle
Yok artık sıkılıyorum.
Sayfa 69 - Adam Yayınları - Umutsuzlar Parkı, 1958Kitabı okudu
Umutsuzlar Parkı şiirinden...
Çok eski bir yerimdeyim, çürüyen bir yerimden geliyorum
Öldüklerimi sayıyorum, yeniden doğduklarımı
Anlıyorum, ama yepyeni anlıyorum bıktığımı
Evlerde, köşebaşlarında değişmek diyorlar buna
Değişmek
Biri mi öldü, bir mi sevindi, değişmek koyuyorlar adını
Bana kızıyorlar sonra, ansızın bana
Kimi ellerini sürüyor, kimi gözlerini kapıyor yaşadıklarıma
Oysa ben düz insan, bazı insan, karanlık insan
Ve geçilmiyor ki benim
Duvarlar, evler, sokaklar gibi yapılmışlığımdan.
Sayfa 68 - Adam Yayınları - Umutsuzlar Parkı, 1958Kitabı okudu
Umutsuzlar Parkı şiirinden...
Binlerce, ama binlerce yıldır yaşıyorum
Bunu göklerden anlıyorum, kendimden anlıyorum biraz
Sayfa 68 - Adam Yayınları - Umutsuzlar Parkı, 1958Kitabı okudu