taş
Zirveden bakmakla, zirveye bakmak arasında çok fark vardır. Bazen ütopik olan şeyleri düşünürüm. Sanırım ben mükemmelim 😎 çünkü hesapsızca açarım içimi,kasın bakalım nereye kadar saklayacaksınız eksik yanlarınızı…
Spoiler İçerir!
merhabalar, 
Seçilmiş Kişi 
Lois Lowry nin okuduğum ilk kitabıydı. incelemeye geçmeden önce başlıkta da belirttiğim gibi incelemem spoiler içerecektir önemle belirtmek isterim.
eser bilinmeyen distopik bir gelecek zamanda geçiyor. başta her şey çok güzelken Jonas ın seçilmesiyle geri plandaki acımasız ve tek düze yaşam göz önüne seriliyor. distopya okumayı
Neoliberalleşmeyi, uluslararası kapitalizmi yeniden örgütlemeyi amaçlayan bir teorik tasarımı hayata geçirmeye yönelik ütopik bir proje olarak ya da iktidarı ekonomi seçkinlerine iade edip, sermaye birikimi için gereken koşullan yeniden oluşturmaya yönelik siyasi bir proje olarak yorumlayabiliriz.
Neoliberalleşme, küresel sermaye birikimini yeniden canlandırmada çok etkili olmadı; ama iktidarı bir ekonomi seçkinleri grubuna iade etmede ve (Rusya ve Çin gibi) bazı yerlerde de o seçkinleri yaratmada dikkate değer ölçü de başarılı oldu. Benim çıkardığım sonuç, neoliberal argümanın teori alanındaki ütopyacılığının, en başta, bu amaca ulaşmak için yapılan her şeyi haklı gösterme ve meşrulaştırma görevi gördüğüdür. Dahası, kanıtlar gösteriyor ki, seçkinlerin iktidarını kurma ya da sürdürme ihtiyacı neoliberal ilkelerle çatıştığında ilkeler ya terk edilmekte ya da tanınmaz hale gelecek kadar çarpıtılmaktadır. Bu söylenenler fıkir lerin bir tarihsel-coğrafi değişim kuvveti olabileceğini hiçbir şekilde reddetmiyor. Ama neoliberal fikirlerin gücü ile son otuz yıldır küresel kapitalizmin işleyişini dönüştüren fıili neoliberalleşme pratikleri ara sında yaratıcı bir gerilime işaret ediyor.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Kitlesel ütopyanın ereğini kaybettiği ileri tüketim toplumunda, bizi ütopyanın ütopik işlevine yaklaştıracak olan ne türler arası tanımlarda kaybolmak ne de yapısal olarak sınıflandırma çabalarına girişmek olacaktır.
Ütopyanın taşıdığı ütopik işlevin kaynağına ulaşmak için hem bireysel hem de siyasal pratikte fantezi olarak ütopyaya bakılmalıdır. Bu fantezinin kaynağını ise gündelik yaşam praksisinde bulmak gerekir. Bu tözü ister ütopyacı dürtü, ister ütopik işlev olarak tanımlayalım; önemli olan, düşünsel bağlamda içeriğe yönelik yapılacak bu eleştirilerin de metinlerarası olma zorunluluğu göz ardı edilmemelidir. Bu nedenle de ütopyanın umut ilkesinin taşıdığı ütopik tözü yeniden yakalamak için, dönüp özündeki metinlere yeniden bakmak ve diyalektik bir okumayla yaklaşmak gerekir.
Sayfa 337 - Ayrıntı Yayınları, 2013, 1.Baskı.Kitabı okudu
Tüketim sürecinde biriktirilemeyen ütopik işlev böylece iktidara talip olmayan ve hatta ona hizmet eden, politik ekonominin bir parçası haline getirilerek sonsuza kadar sürüp gidecek bir fanteziye dönüştürülmektedir. Bu nedenle de kendisi bir fanteziye dönüşen gerçeklik ilkesine anti-ütopya, iktidarı değil retoriği ele geçirerek ütopik işlevini sistemin hizmetine sunmaktadır.
Sayfa 336 - Ayrıntı Yayınları, 2013, 1.Baskı.Kitabı okudu
Heterotopya Ütopyaya Karşı
Postmodern kuramın temsilcileri, çağdaş toplumların farklılıklarını; kültür, toplum, siyaset ve ekonomi kürelerindeki farklılıklara ve kimliğe bakarak, çok kültürlü yapılar üzerinden anlamaya odaklanır. Dolayısıyla sorunun kaynağı da çok kültürlü yapıların bulunduğu uzamlardır. Heterotopya, insan coğrafyasıyla ilgili bir tema olarak Fransız
Sayfa 327 - Ayrıntı Yayınları, 2013, 1.Baskı.Kitabı okudu
Bloch'un ütopik işlev olarak tanımladığı umut ilkesini, Jameson ütopyacı dürtü olarak tanımlar. Ütopyanın, tek tek metinlerin toplamından daha fazlası olduğunu söyleyen bu bakış açısına göre yaşamda, kültürün içinde geleceğe yönelik her şeyi yöneten oyundan mite, ikonografiden teknolojiye, mimariden eğlenceye, mizahtan bilinçaltına kadar her şeyin içinde ütopyacı bir dürtü bulunur. Burada temel mesele umut etmektir. Ütopya, temelde ütopyacı çizgide ya da ütopyacı dürtüde var olur. Ütopyacı çizgi, sistematik olarak kurgulanır; devrimci siyasal pratiği ve onunla birlikte varolan edebi türdeki uygulamaları kapsar. Ütopyacı dürtü ise fikirsel olup her yerde ve muğlaktır.
Sayfa 320 - Ayrıntı Yayınları, 2013, 1.Baskı.Kitabı okudu
Zizek'in liberal ütopya olarak tanımladığı bu sistem; ideal olanın, ütopik toplumda kamusal ve özel alanların birbirinden net bir biçimde ayrıştıkları, her birey ve topluluğun fantezilerine ve yaşamlarına merkez aldıkları farklı türden küçük şeylerin peşine özgürce düşmelerini mümkün kılarak, özyaratım özgürlüğünü güvenceye alan bir topluma indirgenmiştir. Bu liberal rüyanın temel sorunu ise, kamusalla özel arasındaki bölünmenin her zaman geriye belli bir artık bırakmasıdır.
Sayfa 159 - Ayrıntı Yayınları, 2013, 1.Baskı.Kitabı okudu
Yalan söylüyoruz. İnsanlığa umut
verebilmek için yalan söylüyoruz. Haklar diyoruz, eşitlik diyoruz, yasaksız bir dünya diyoruz. Oysa
bu düzende, faşizmin emperyalizmle ya da kapitalizmin teknokrat platformuyla ilişkisinde böylesi naif
bir yaklaşım, böylesi masalsı/ütopik bir söylem, elbette üçkâğıtçılık, elbette ciddi ciddi her kimliği özümsediği için amorf standartlarını yakalamış bir kimliksizlik, bir üniformasızlık, bir çıplaklık ve
sivillik pozisyonudur.
"Duygular bastırılırsa çevreye yansır; özellikle öfke, nefret gibi duyguların oluşmaması için çözüm, aşırı bireyselliğin teşvik edilmesidir. Ayrıca sosyal gruplaşmalar, mesela Hristiyan gruplar, milliyetçi oluşumlar gibi topluluk engellenmeli ve sonuç olarak öfke ve nefretin olmadığı ütopik bir toplum yaratılmalıdır. Yani asıl hedef Siyon veya bugünün tabiri ile Matrix dünyası yaratmaktır.
Sayfa 41Kitabı okuyor
Türkiye'de Kemalizm ve Sosyalizm birer ideoloji olmaktan öte birer dini ekol gibidirler. Kemalist din ekolü devlete bulaşmış bir siyasi din ve pranga iken sosyalizm insan doğasına başkaldırının ütopik umut dolu ekonomik dinidir. Fakat bir ideoloji olmaya sosyalizm daha yakındır.
18. yüzyılın sonlarına doğru ütopyanın ruhundaki gelecek nosyonunun, yerini kavramsal bir araç haline gelen ilerleme fikrinin ütopik işlevi almıştır.
Sayfa 43 - Ayrıntı Yayınları, 2013, 1.Baskı.Kitabı okudu
Ütopya bir yönüyle sıkıntı ve çatışmanın olduğu koşullarda belirir ve aydınlık bir gelecek düşü sunarak yol gösterir. Ütopik eserlerin tarihsel sürecine bakıldığında, büyük çözümsüzlükler döneminde ütopyalara daha çok başvurulduğu görülmektedir. Diğer bir ifadeyle günün ağır koşulları, insanlığın ütopyaya olan özlemini taze tutmaktadır.
Sayfa 38 - Ayrıntı Yayınları, 2013, 1.Baskı.Kitabı okudu