Şu insanlar ne budala şeylerdir. Bir insanın kendini saydırabilmesi için ya acı çekmesi ya da karşısındakine çektirmesi gerekiyor.
Sayfa 277 - Yordam edebiyatKitabı okuyor
İnsanın süngüsü düşükken bir fincan çay çok iyi geliyor.
Sayfa 225 - Yordam edebiyatKitabı okuyor
Ey insan sesi, Tanrının verdiği yeteneklerin en güzeli!
Sayfa 194 - Yordam edebiyatKitabı okuyor
Eğer hiç kendinizi ve sesinizi yitirmediyseniz, korkunun da tadını hiç tatmamışsınız demektir.
Sayfa 81 - Yordam edebiyatKitabı okuyor
“Bir karıncanın çınarın gövdesinde gezinişini seyrettim.”
Sayfa 367 - Altın Kitaplar
“Havada hiç bir şeyin dolduramayacağı bir boşluk açılmış gibi oldu.”
Sayfa 366 - Altın Kitaplar
Aslına bakılacak olursa, ne mutluluk ne de saygı bir işe yarar. Bunların her ikisi de samimi temellere dayanmadıkça birer yalandan başka bir şey değildirler.
Sayfa 30 - Yordam edebiyatKitabı okuyor
“Korkak benliğimizi anlayamadığımız zaman, onları anlayamadığımızı söyleriz. ilk önce suçlandırılması gereken bir kimse olmak durumundan kendimizi kurtaramadığımız, erkek olarak üstümüze düşeni yapamadığımız zaman, onları anlayamadığımızı ileri süreriz. Sonra da hiç utanmadan, işlenen günaha katılabilmemiz için onlara ilk heyecanın yükünü yükler ve şeytana uymak gibi, Havva gibi, insanların zaafları gibi birtakım saçmalıklarla, her şeyden inciniveren o ahlâk duygumuzu pekistiririz. İçimizde doğruluk yoktur. Onu arayıp bulmak için en ufak bir caba da harcamayız. Aslında bizler erkek değil, birer korkağız.”
Sayfa 353 - Altın Kitaplar
“Kendi duygularımı çok iyi bildiğim için tedirgin oldum. Onun açıksözlülüğünü kıskandım ve bu yüzden utandım.
Hepsinden önemlisi, onunkinden daha rahat bir vicdana sahip olmak isteyişimdi.”
Sayfa 252 - Altın Kitaplar
“Bir odada yalnız başına kalmak, başkalarının ne diyeceklerini ya da ne düşüneceklerini hiç aklınıza getirmeden orada istediğiniz gibi dolaşmak ve istediğinizi söylemek kadar güzel bir şey yoktur.”
Sayfa 348 - Altın Kitaplar
Oldum olası güzeldi saçları annemin, hatta ağardığı zaman bile.
Sayfa 8 - Yordam edebiyatKitabı okuyor
İnsanın, bir yandan pek çok şeyi unutması, bir yandan da otuz yıldan fazla bir zaman önce ölmüş olan çiçekleri o günkü canlılığıyla belleğinde tutması ne tuhaftır.
Sayfa 637 - Engin Yayıncılık, Altıncı Basın, 1998Kitabı okudu
Biri sizden özür dileyince ezilip büzülürsünüz. Bu, sizin özür dilemek zorunda olmanızdan daha kötüdür. Çünkü başlangıçtaki hakaretin, sonra da gönül almanın verdiği sıkıntıyı çekmek zorunda kalırsınız.
Sayfa 509 - Engin Yayıncılık, Altıncı Basın, 1998Kitabı okudu
"İstediğin için mi? Kiliseye gitmekten hoşlandığın için mi? Babanla annen geldikleri için mi? Arkadaşlarını orada bulmak için mi? Pazar günleri kiliseye gitmek gerektiği için mi? Yoksa gelmeyecek olursan, hafta içinde bir felakete uğrayacağından korktuğun için mi? Seni oraya getiren korku mu, yoksa sevgi mi?"
Sayfa 473 - Engin Yayıncılık, Altıncı Basın, 1998Kitabı okudu
Birinden hem nefret etmeniz, hem de içinizden ona acımanız ne gariptir.
Sayfa 310 - Engin Yayıncılık, Altıncı Basın, 1998Kitabı okudu