Sabitlenmiş gönderi
"Sizin de yolunuz benim oralara düşerse," dedi Bilbo, "kapıyı çalmaktan çekinmeyin! Çay saat dörttedir ama hepiniz istediğiniz zaman gelin, başımın üstünde yeriniz var!"
Sonra arkasını dönüp gitti.
Sayfa 322Kitabı okudu
480 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
"Şebnem taze bir meyve gibi", dedi, "ben kalın bir kabukla kaplıyım." Kendini fazlasıyla ortaya koyan sözler ettiğini fark etti, buruk bir ifadeyle gülümsedi. " Ne kadar kolaymış açılmak. Gizlim saklım kalmadı işte."
Sayfa 229Kitabı okudu
"Karanlığa adım atmaktan, hayata kafa tutmaktan, fırtınalı ruhlardan, cesurlardan, ataklardan... Hep korktum." Sesinde çocuksu, ama acıtıcı bir tanı vardı. "Yanmaktan çok korktum. Sonunda yanacağımı hissettiğim hiçbir aşkı göze alamadım. Bu yüzden kuru kuruya yanıyorum şimdi."
Sayfa 206Kitabı okudu
Gülümsedi Selda. "Onlara yemek ısmarlasaydınız, hikaye anlatılır olmaktan çıkardı," dedi. "Güzel olan, o ikilinin çatalı birbirlerinin önüne itip durmaları, kızın 'ben doydum Ali, sen ye' demesiydi. Oysa siz yemek ısmarlasaydınız, aralarında gidip gelen çatal önemini kaybederdi. Yani, siz aferin alırdınız, onların saf aşkları değil."
Sayfa 195Kitabı okudu
"Ben de böyle zenginleştiriyorum işte ğek zengin olmayan hayatımı," dedi Selda, "başkalarının hikayeleriyle."
Pek de zengin olmayan, mümkünse italik olsun, dedi içinden. Yüzünde hafif kararma oldu. Kimin kabahati bu, diye düşündü, niye bu kadar renksiz benim hayatım? İçi kabardı, yatıştı, cesur değilim. Bunun hep farkındaydı da, Şebnem'den sonra yüzüne çarpmıştı gerçek. Şebnem'in nasıl bir benliği vardı, merak etti, nasıl heyecanlanıyordu mesela, nasıl acı çekiyordu? Nefreti ne kadar güçlü olabiliyordu? Ersin'in sorusuyla kendini hırpalamaktan vazgeçti.
"Onları anlatacak mısınız?"
"Yeri gelince..."
"Ya gelmezse?"
"Gelir. Mutlaka gelir. İnsan 'ben doydum Ali, sen ye' diyen kızı unuttum sanır, ama unutmaz."
Sayfa 194Kitabı okudu
"Yazarlar sıradan sandığımız insanları evirip çevirirler, başka bir gözle bakarak onlardan yeni insanlar yaratırlar. Bu yeni gözle biçimlenmiş insanlar, artık bizim için sıradan değildirler, birer kahramandırlar. Gerçek hayatta da gizli bir elin onları alıp yeniden biçimlemesini isteriz. Bir el, deriz, bizi de biçimlese, biz de kendi hayatımızın kahramanı olsak. O el kendi elimizdir oysa."
Sayfa 109Kitabı okudu
"Olur da benim yaşıma gelebilirsen," diye başladı yaşlı kadın, "pişmanlık hakkında bilinecek her şeyi öğreneceksin ve ara sıra fazladan bir tane olmasının uzun vadede bir fark yaratmayacağını anlayacaksın."
Sayfa 211Kitabı okudu
Yıldız zinciri bıraktı. "Bir zamanlar seninkine benzeyen bir zincirle beni yakalamıştı. Sonra beni serbest bıraktı, ben de kaçtım. Ama beni buldu ve beni, türümü herhangi bir zincirin bağlayabileceğinden çok daha sıkı bir şekilde bağlayan bir yükümlülükle bağladı."
Sayfa 190Kitabı okudu
Neden kör olduk, Bilmiyorum, belki bir gün nedenini öğreniriz, Ne düşündüğümü söyleyeyim mi sana, Söyle, Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük, Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler.
Sayfa 330Kitabı okudu
Bir gün gözlerim yeniden görmeye başlarsa, başkalarının gözlerinin içine bakacağım, ruhlarını görebilecekmişim gibi, dedi, Ruhlarını mı, diye sordu gözü siyah bantlı yaşlı adam, Ya da özlerini, nasıl adlandırıldığının o kadar önemi yok, bunun üzerine, koyu renk gözlüklü genç kız, fazla öğrenim görmediğini dikkate alınırsa herkesi şaşırtan bir söz söyledi, Hepimizin içinde adını koyamadığımız bir şey var, işte biz oyuz.
Sayfa 278Kitabı okudu