Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Okuyun, okutun
... hayat kaldığı yerden devam ediyordu hepimiz için.
Öyleydi belki, hayat devam ediyordu ama eskisi gibi olabilir miydi, yaşanmışlıklar gözardı edilebilir miydi?
Özge... Geçmişini hiç hatırlayamayan, ancak yaşadığı her olayın, her durumun geçmişiyle bağlantısını kurmaya çalışan bir kadın.
Anne babasını kaybettikten sonra hiç bilgisi olmadığı bir evin kendisine miras kaldığını öğreniyor ve ailesiyle birlikte bu eve yerleşmeye karar vererek Yalova'ya taşınıyor. Yerleşmeye çalışırken evde bulduğu bir günlük geçmişiyle bağlantı kurmasını sağlıyor ve hatta daha fazlasını öğreniyor Özge.
17 Ağustos'ta yaşanan depremin küçük bir kızın, Eda'nın, ağzından deprem öncesinde ve sonrasında yaşadıkları, tanık olduğu olaylar, gözlemleri, acıları, sevinçleri hüzünleri, kısaca hissettiklerini anlattığı bu günlüğün geçmişini bilmeyen ama öğrenmek isteyen Özge ile bağlantısı ne?
Hüzünlü ama okumaya değer bir kitap. Şiddetle tavsiye ederim.
Acilen okuyoruz grubu olarak Günün anlam ve önemine uygun, bundan tam 21 yil önce yaşadığımız #17agustos depremini anlatan #vaveyla kitap paylaşımı ile geldik. Sade anlatımı, etikileyici konusu ile kolayca okunuyor. Gizemli kurgusu ile olayların adım adım çözülüyor olması, okurken ayrı bir hava katıyor. O yılların çocuğu olarak kitapta anlatılan her şeyi bizzat yaşadığım için benim için ayrı bir nostaljiydi.
Karakterimiz Özge'nin eşi ve çocukları ile mutlu bir yuvası vardır. Bir kaza sonucu hafızasını kaybeden Özge geçmişini hatırlamaya çalışır. Bu arada anne ve babası hayatını kaybeder. Onları kaybettikten sonra öğrenir ki ailesinin Özge'nin bilmediği bir evleri vardır. Kendi benliğini bulmaya çalışan Özge bu evde birşeyler bulma ümidiyle o eve gider ve tahmin ettiği gibi de olur. Özge burada ne buldu neler yaşadı merak edenlere kesinlikle tavsiye edebileceğim bir kitap..
Sizlere içinize işleyecek bir kitap ile geldim. İsminin satırlarda yatan ve içinizde çığlıklar attıracak bir roman: VAVEYLA (Çığlık anlamına gelen Arapça kökenli bir kelimemiz.)
.
Öncelikle kitabı #acilenokuyoruz ekibimizle aslında 17 Ağustos’ta paylaşacaktık, anmak ve o günü unutmadığımızı göstermek için. Ama ben inceleme yazısının başına geçip
Kökeni Arapçadan gelen 'vaveyla' kelimesinin Türkçe de ki anlamı 'çığlık'tır. Eserimiz 17 Ağustos 1999 03:02 de merkez üssü Kocaeli/Gölcük meydana gelen; bir çok hayatın,bir çok ailenin ve hayallerin sonu olan , hepimiz için kara günler olarak dile getirdiğimiz depremi ve deprem sonrası yaşananları Özge ile bize anlatıyor.
Deprem ile ilgili,o zaman yaşanan durumlar ile ilgili bir çok bilgimiz var aslında.Onlarla korktuk,ağladık,üşüdük,aç kaldık,mutlu olduk,ısındık...Aslında halkımın bu huyunu seviyorum.Nerede kanayan bir yara var ise toparlanıp orayı düzeltmeye çalışıyoruz,trombosit misali :)
Edebi dili,kalemi,konu ilerleyişi olarak güzel bir kitap.Yazarına teşekkür ederim.
Kitapta hiç aklıma gelmeyen bir şey okudum ki bunun varlığına inanırım ama kanıtlayamam.Zaten kendiside kanıtlanmamış bir olay;ki büyüklerimiz ne der : 'Ateş olmayan yerden duman çıkmaz'.
O zaman size bir soru sorayım: Ülkelerin neredeyse sonunu getirecek olan depremler bilerek mi çıkartılıyor?
Merhabalar Öncelikle 17 Ağustos 1999 Marmara Depremi'nde hayatını kaybedenlere Allah'tan rahmet diliyorum...Bugün sizlere günün anlam ve önemine uygun bir kitap ile geldim. #vaveyla 17 Agustos'ta hayatını kaybeden kardeşlerimizin anısına demiş yazarımız ... Depremi yaşayan herkesin kendisinden izler bulacağı, "Bunu ben de yaşamıştım"
Vaveyla
Yazarimizin gerceklerle harmanlayarak oluşturduğu kurgu hepimizin tanık olduğu hayatımızdan izler taşıyan 17 Ağustos depremi ile ilgili. Kitabi yazmaktaki amacının , depremi sıfır hasarla atlatan kitabin kahramani Özge 'nin bile aslında hayatinda ne cok şeyin değiştiğini göstermek... Yazarimiza yayin hayatinda basarilar dilerim.
Kitapla birlikte birden17 Agustos gününe gidiyorum...
Binlerce hayatin solduğu kara bir geceydi.
Su içmek için kalkmıştım o gece 2.30 da. Henuz uykuya dalmamistım yer yerinden oynarken.
Bizi teğet geçti bu sarsıntı ama hissediyordum bir yerlerde geceye uykuyla girip açılamayan gözler vardi.
Ilk radyoda duyduk tum ülkenin gönlüne düşen ateşi.
Gündüz güneş ışıklarıyla toz bulutları arasinda feryatlar ...
Birbirimize kenetlendik acılarımızı dindirmek için.
17 agustos , bu tarih ağır bir yük gibi çöktü kalbimize ne tam sarabildik yaralarımızı ne de unutabildik.
17 Ağustos 1999 Marmara depreminde hayatını kaybedenlere Allah'tan rahmet diliyorum.