Bu şiire başladığımda nerde,
şimdi nerdeyim?..
yaram vardı.. bir de sözcükler..
kaybolup gittin bu şiirin derinliklerinde,
aşk ve acı usul usul eriyen bir kandil gibi söndü
daha şiir bitmeden..
karardı dizeler..
aşk.. bitti.. soldu şiir..
büyük bir şaşkınlık kaldı o fırtınalı günlerden..
Artık aldırmıyorum söylenen hiçbir söze
Hatta binilen trenlerin
Hangi kente ve nasıl gideceğine bile
Yıllar boyu hep aynı yılgın sesler
Soldu dediler
Öldü dediler
Bitti dediler
Her şeyi dediler ya demesine
Yaşayan kim bütün bu yangınları
Söylemediler
Gözlerine düşmüş gözlerimi bile göremediler
İlerledikçe...
Kaybolup gittin bu şiirin derinliklerinde
Aşk ve Acı usul usul eriyen bir kandil gibi söndü daha şiir bitmeden.
Karardı dizeler.
Aşk...Bitti. Soldu şiir.
Büyük bir şaşkınlık kaldı o fırtınalı günlerden
Aşk ve Acı
Usul usul eriyen bir kandil gibi
Söndü daha şiir bitmeden
Karardı dizeler...
Aşk...bitti, soldu şiir
Büyük bir şaşkınlık kaldı
O fırtınalı günlerden...