Yorgun, ama zihni uyanık, uzun süren yemek boyunca soyut, hatta metafizik konularla oyalandı; insan güzelliğinin oluşması için evrensel düzeni bireysele bağlaması gerekli esrarlı sentezi düşündü; oradan biçimin ve sanatın genel sorunlarına geçti; sonunda, düşünce ve buluşlarının, yaşarken bize de pek yerinde gelen, fakat uyandıktan sonra tamamen yavan ve işe yaramaz oldukları anlaşılan rüya telkinlerine benzediğini gördü.