Merve
@verveavci
Kadıköy, 18 Ağustos
72 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir yaşam hiçbir zaman yanlış bir patika yüzünden ters gitmez; ana yol yanlış olduğu için ters gider.
Önemli olan karar değil, onu nasıl ve ne zaman verdiğin.
İnsanlarla, onları kategorilere yerleştirebileceğimize inanarak ilişki kurarsak onların kategorileri aşan can alıcı yönlerini ne belirleyebilir ne de besleyip geliştirebiliriz. Güçlü kılan ilişki daima diğer kişinin hiçbir zaman tamamen tanınamayacağını varsayar.
Okur Takip Önerileri
“Bir yüzü her görüşümüzde…tanıdığımız şey o kişiye ilişkin kendi fikirlerimizdir” - bu kelimeler hüsranla sonuçlanan birçok ilişkinin anlaşılması için bir anahtar verir bize.
Ölümün en korkunç yanı bu - onu yalnız yapmak zorundasın.
Ve dinin büyüsüyle aşık atmaya kalkıp kendinizi tüketmeyin: onun dengi değilsiniz. Dine olan susuzluk çok şiddetli, kökleri fazla derin, kültürel pekiştirilmesi fazla güçlüdür.
Hepimizde ölüme ilişkin bir miktar kaygı kalır. Kendini tanımanın bedelidir bu.
İşte iyi işleyen bir formül: yaşanmamış yaşam ya da gerçekleştirilmemiş potansiyel ne kadar fazlaysa kişinin ölüm kaygısı da o kadar büyük olur.
Terapiye dayanan tüm değişimlerin ilk adımı sorumluluk yüklenmektir. Eğer insan içinde bulunduğu nahoş duruma ilişkin hiçbir sorumluluk hissetmiyorsa, o durumu nasıl değiştirebilir?
Bir düşün en önemli niteliği taşıdığı duygudur ve bu düş zararsız içeriğine karşın dehşet doluydu.
Zamanımı yaşayıp tüketecek bir yol bulmam gerekiyor.
Bir ideolojinin -herhangi bir ideolojinin- yaratıcı üyeleri eninde sonunda bağlı oldukları sistemi aşarlar.
Ne çok istek. Ne çok özlem. Ve ne çok acı, yüzeye ne kadar yakın, yalnızca birkaç dakika derinde. Yazgı acısı. Varoluş acısı. Hep orada olan, yaşam zarının hemen altında sürekli uğuldayan acı. Ulaşılması böylesine kolay olan acı.
“Ben sizinki kadar teşekküllü ve oturmuş bir hayat kuramadım.”
“İstemediniz mi, beceremediniz mi?”
“Beceremeyeceğimi düşündüm.”
“Neden?”
“Becerme gayretlerinin nasıl tarumar olduğunu gördüm. Beyhude kalıyor çabalar.”
“…bir kere böyle düşündüğü için başka türlü düşünememiş, düşünmekten yaşamaya fırsat bulamamış…”