Gerçek vicdan sahibini ezmez, mubatabını koruduğu kadar sizi de korur.
Belki de vicdan dediğiniz yıllardır sadece diğer insanların lehine sizin aleyhinize yaptığınız öğrenilmiş davranışlarınızı kırıcak her hareketinizde konforu bozulmuş bir zihnin tepkisidir.
Ölmeden önce okunuluacak hayatlar.. Korkmaz YİĞİT..
Hikâyenize Korkmaz YİĞİT gibi başlamak milyarlarcınıza nasip olmamıştır..
Ama siz Korkmaz YİĞİT gibi devam etmeyin hikâyenize..
Kötü alacaklı, vicdansız, merhametsiz ve melun bir bakkaldan intikam almak için heba etmeyin hayatınızı.. Çünkü hayat ne intikam almak için heba edilecek birşeydir, ne de başkalarının hakkınızda ne düşüneceği üzerine inşa
Şimdi ne yapmalı diyorum, omzumdan bu yükü nasıl indirmeli bir kenara kimseler görmeden. Sanki tüm umutlarım oturmuş göğsümde ağlıyor. Artık beni anlama, benim sızımı hissedecek vicdan tüfeği senin korkak kalbine ağır gelir.
Kiraz çiçekleri açmadan
Umut ufukta doğmadan
Hasta kalplere vicdan girmeden
Sabah ilk ışıkları görmeden
Bıkmadan uyanabilmek yarına
Yarına dair bir umuda sarılmadan
Yarınları için çalışanların sonunu bilerekten
Yarın için çalışmaktan vazgeçmeden
Bazen korkarak bazen bir nebze pişman
Elimde olmadan elinde olmadan
Kalemin kırılabilirken elinde olmadan
Suç dediğin masumiyettir kimi zaman
Yer bulamıyorsun bazen
Sağın dehşet solun vahşet
İlerisi ise aydınlık
Şimdilik henüz el değmemişken
Korku… Duyguların en rahatsız edici, en tehditkar, en soğuk olanı… Varlığıyla kasvet yaratan, kaygısıyla hayatı kabusa çeviren, soluğuyla ürperten karanlık bir enerji…
Sözlükler, korkuyu, “Herhangi bir belirsizlik karşısında, tehdit algısı ile tetiklenen, rahatsız edici ve olumsuz bir histir” diye tanımlar. Öyledir de. İnsan, korktuğunda kalp
Qorunmaq!
Qorunmaq– Haqqın qarşısında, insanların qarşısında həddi bilməkdir. İlahi ədalətə sığınaraq çalışmaqdır. Qorunmaq– vicdan əzabından qurtulmaqdır. Qorunmaq– insanın təmizliyini bir ömür boyu qorumaqdır, ruhunu sona qədər Ülvi olana bağlı saxlamaqdır...
Mahvolmanın Eşiğinde
Dile gelmez bir sevinin ağına düştüm
Ve bir bir sıraladım hataları ardı sıra;
Kırdım, döktüm, yaktım...
Ve şimdi yargılanıyorum kendi vicdan davamda.
Dursun!
Sussun istiyorum kafamın içindeki şu cellat!
Haberi yok
Bir gün kendi başını yakacak.
Şimdi bir inziva lazım
Yüreği susturup
Aklı başa toplayacak.
M.D. 06.01.2024