İnsan
unutabilir
nerde ve ne zaman
göbek bağladığını
üç kat gerdan bıraktığını,
ama
unutamazsın
hiçbir zaman,
üstünde
birlikte açlığın
ne olduğunu öğrendiğin yeri.
Ne güzel söylüyor bankacılar:
Ceplerimiz yetmediği zaman,
Biz büyük zenginler,
Bankaya koyarız paramızı.
Ben de
Sana yatırdım
Sevgimi,
Çelik kasada saklı hazinem,
Ben,
Hapishanede öğrendim
Sevmeyi.
Bana ne Bulonya ormanı özlemlerinden!
Bana ne deniz ufku için sıralanan iç çekişlerden!
Ben,
103 numaralı hücrenin deliğinden görüp
Tutuldum
Bir gömme törenine.
Bıkmıştır
Her gün güneşi gören:
Ne önemi var güneş ışınlarının canım? Derler
Bense
Duvara yansıyan
Sarı bir ışık için
Verirdim o sıralar bütün dünyayı.