Öykü okumak, başka hayatlara kısa kısa dokunmak gibi hissettirir bana; bu kitapta da olan bu, ne güzel.
Bekleme odası, ölmüşüz de dinlenirmişiz gibi anlatıyor tek tek, usul usul... hüzünlendiğim yerlere inat Direniş İskender ile kahkahalarla gülerken buldum kendimi, sevindim de epey. Senin, benim, onun hikayesi gibi ama değil, hepsi Dilek hanımın sayıklamaları... Sevdim bu kitabı, iyi ki yazmış Dilek hanım, iyi ki hediye etmiş bir dost.
