"İnsanların, her an kötü bir haber alacaklarına dair duydukları endişe ve ihtiyat nedeniyle birbirlerine baktıklarını sanırdım eskiden. Sonra birbirlerine bakarak hayatın tuhaflığı için uygun sözcükler aradıklarına inandım. Zira bu tuhaflık, insanın görmesine dahi fırsat bırakmadan gözlerde fırıl fırıl dönüyor."
Sayfa 11Kitabı okudu
Bir kadın hayattan hoşlandığı zaman daha da güzelleşir.
Sayfa 60
Kader kapıya vurmaz, kader paldır küldür içeri girer.
Sayfa 64
Bizi yılların değil, tecrübelerin yaşlandırdığını düşünmüşümdür hep.
Sayfa 114
Ihaneti, size itiraf edilmiş ama başkasına yapılmışsa kaldırabilirsiniz ancak.
Sayfa 116
''Traudel'in en sevdiği cümlelerinden biri şu: İki kişiyken yalnız olmak istemiyorum.Bu sözler, haftada hiç olmazsa bir kere benim tarafımdan canlandırılma talebini ifade ediyor.Bu cümle söylendiği zaman ben genellikle susuyorum, Traudel de suskunluğumu zaman zaman suçumu kabullenmem olarak yorumluyor.O zaman da yine susuyorum çünkü her insanın kendi içinde yalnız olduğunu, ayrıca bu yalnızlığın kötü birşey olmadığını söyleyemiyorum.Kendi içlerinde yalnız olduklarını şiddetle inkar eden bir sürü insan olduğunu biliyorum, onlardan biri de Traudel.''
Sayfa 12Kitabı okuyor
''Bir kitap yazabilseydim başlıca tezi şu olurdu:İnsan felaketleri ancak izleyebilir, kavrayamaz''
Sayfa 17Kitabı okuyor
''Koşulların özgürlüğü giderek kısıtlamasına, karmaşa deniyor.Çatışmalarını çözemeyen insanlar, bu çatışmaları hiç sorgulayamadan, bir tür metafizik dehşet olarak yaşıyorlar.Birkaç saniyeden beri biliyorum ki, dehşete düşmüş bu insanlardan biriyim ben de.Ben şimdi dehşete düşmüş bir insan olarak yaşamaya devam ediyorum.Küçük bir zafiyet geçirerek hafifçe inliyorum.Aynı zamanda da en azından hâlâ düşünebildiğim için seviniyorum.Geçenlerde radyoda Bach'ın bir çello sonatını dinlemiştim.Şimdi yaşadığım dehşete, beni bu sonat hazırlamış meğer.Şu dakikaları Bach'ın bir çello sonatı gibi yaşıyorum:Hiçbir yere bağlanmadan, askıda, ezgin, muğlak, her insanın hemen kavramasına rağmen, özünde anlaşılmaz.''
Sayfa 37Kitabı okuyor
Televizyon insanların çaresizliğini acımasızca sömürüyor.
Ön taraftan bir köpek geliyor, arka taraftan bir motorsiklet. Köpeğin hiç sesi çıkmıyor, motosiklet korkunç bir gürültü çıkarıyor.