Görüyorsunuz, mutsuz olan yalnızca bizler değiliz.
Bu uçsuz bucaksız, evrensel tiyatroda
Bizim oynadığımızdan da acıklı sahneler var.
Sayfa 46 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Saat on olmuş. Hayat nasıl koşup gidiyor böylece anlıyoruz.
Bir saat önce dokuzdu, bir saat sonra on bir olacak;
Ve saatten saate olgunlaşıp duruyoruz,
Saatten saate çürüyor çürüyoruz,
Bu hikâye de böyle sürüp gidiyor işte.
Sayfa 42 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Benim de :(
Ruhum öyle yorgun ki!
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Sen kurumuş bir ağacı buduyorsun;
Büyük zahmet ve çabalara karşın,
Çiçek açmayacak bir ağaç için kendini yoruyorsun.
Sayfa 33 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Bilmez misiniz, bazı insanların üstün nitelikleri
Onların can düşmanıdır?
Sayfa 31 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Olmuyor maalesef :(
“Doğruymuş," dedi, "düşenin dostu olmuyormuş.”
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Genelleme yapamayız tabii.
Birçok ödlek erkeğin de yaptığı bu zaten;
Yürekli, yiğit biriymiş gibi görünmek yani.
Sayfa 25 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Benden fazla üzülmene katlanamam.
Sayfa 23 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Nasıl bir duygu bu? Kurşun gibi ağırlaştı dilim.
O konuşmak istedi benimle, bense tek söz edemedim.
Sayfa 18 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
Ölmek isteyen biri için, ölmenin de hiç önemi yok. Arkadaşlarıma da haksızlık yapmış olmam, çünkü arkamdan üzülecek hiç arkadaşım yok. Kimseye de zarar vermiş olmam, çünkü hiçbir şeyim yok. Şu dünyada sadece bir yer dolduruyorum işte, orayı boşaltım mı belki daha iyi bir sahibi olur.
Sayfa 15 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Aralık 2021 BaskısıKitabı okudu
İnsan sevdikçe güzelleşir, güzelleşince de
Bir pırıltı verir dünyaya kendinden,
Sevdiği yok olup gitse bile.
Kendi başına acı çeken, ruhunda acıyı daha fazla duyar,
Çünkü geridedir her türlü tasasız şeyler,
Geçmişte kalmıştır mutlu bakışlar.
Ancak acının ortağı, dayanmanın dostu varsa,
Ruhun da çilesi hafifler.
Tüm evren kendini geçerli kılıyor ama yine de hâlâ eksik görünüyorken (yoksa neden sonu gelmez değişim olsun ki?), neden her şey bir tarafa bilme bundan muaf kalsın? Neden diğer her şey gibi bilme de kendisini muteber kılmaya çalışmasın? Bilmenin bazı parçalarının tartışma götürmez şekilde zaten muteber ya da doğrulanmış olabileceği, elbette, ampirik filozofun, diğer herkes gibi, her zaman umut edebileceği bir şeydir.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Hiçbir yemeğin tadı yok ağzımda; seninle konuşmadıkça,sana bakmadıkça,sana dokunmadıkça, seninle birlikte olmadıkça sofrada.
Sayfa 38Kitabı okuyor
Benim gibi zavallılar da böyle aptal aptal bekler
Sayfa 31Kitabı okuyor