Zaman tasarruf edeyim derken aslında başka şeylerden tasarruf ettiğinin kimse farkında değildi. Yaşamlarının gittikçe daha zavallı , daha tekdüze ve daha soğuk geçtiğini kavramak istemiyorlardı. Bu gerçeği sadece çocuklar taa yüreklerinde hissettiler. Çunku artık kimsenin onlara ayıracak zamanı yoktu.
Oysa zaman yaşamın kendisiydi . Ve yaşamın yeri yürekti. Insanlar zamandan tasarruf ettikçe , zaman azalıyordu .