Öğrendim sonunda nasıl taşlaşır yüzler,
Göz kapakları altında, nasıl belirir kara-korku
Acı nasıl yer eder yanaklarda.
Aynı bardaktan içmeyeceğiz
Ne suyu, ne tatlı şarabı,
Şafakta öpüşmeyeceğiz
Ve akşam çöktüğünde pencereden bakmayacağız.
Sen güneşle soluyorsun, ben ay ile
Ama aynı aşkla yaşıyoruz ikimiz de.
Tanrım, bu ne
sessizlik böyle
zamanın
adımları
duyuluyor.
"Yeniden yaşamak, bunu öğrenmem gerek. "
Sayfa 85Kitabı okudu
Hayır ben değil, bir başkası çekiyor acıyı.
Böylesine dayanamazdım ben.
Gölgesinden ayrılmak isteyen bir gölge gibi
Ruhundan ayrılmak isteyen bir beden gibi.
Unutulmak istiyorum ben de, tıpkı onlar gibi.