Ölmek için doğmuştur ya insan;
O yüzden her yağmur sonrası toprak kokusunu sever.
Tolstoy
Bir Yağmur Sonrası
Bir yağmur yağdı bir yağmur
Ortalığı sel almış götürüyor
Su hayatken şimdi hayat alıyor
Bir yağmur sonrası güzel toprak kokusu
Şimdi de şu göletleri ile dolmuş her yer
Yağan yağmurda İnsanı ıslatırdı
Bu sefer sadece ıslanmadık ki sırıl sıklam su içinde kalmıştık ve her taraf deniz olmuş
Bir yağmur sonrası güneş doğar ve bulutlar kaybolur gider
Güneş doğar İçimiz ısınır
Yüreğimiz kan ağlarken...
RİSALE-İ ÂŞK
Kalbim susmaz ki
Yıkıp geçsen, çalıp gitsen, varıp kırsan...
Aklı bir şekil kandırır da bedenim
Varıp giderim uzaklara gelmem
Oldu ki kader bağlamasa
Kalbimi söker sensiz olurum...
Cemal Süreya
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karakoy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik.
Temizlenmiş ahlak,yağmur sonrası yeryüzünde oluşan berraklığa benzer.,.,
Ölümün rengi var mıdır? Sesi var mıydı ölümün, en sevdiğiniz ses miydi son duyduğunuz? Peki ya kokusu var mıdır? Nasıl anlaşılıyordu ölüm? Hayır hayır asıl soru hissediliyor muydu yokluğu getiren keskin varlığı?
Eğer bir rengi olsaydı ölümün gecenin karası olurdu. Eğer bir sesi olsaydı en sevdiğin insanın sesi olmalıydı. Eğer bir kokusu olsaydı yağmur sonrası toprak gibi olmalıydı. Soğuk ve nemli toprak…
Hissedilir mi orası koca bir muamma belki ama asıl olan hissiyat şudur ki; öldüğünü yaşarken de hisseder insan. Korkak, kırgın, yorgun, üzgün en çokta çaresizken hissedilir ölüm. Yaşarken de ölünür, ölü gibi hissedilir.
YAĞMUR DUASI
Vakti zamanında kurak geçen bir yaz gününde Cuma namazı sonrası cemaat, cami imamı ile birlikte yağmur duasına çıkarlar.
Hacet namazları kılır, dualar edilir ve kurbanlar kesilir ama gökyüzünden tek damla yağmur düşmez..
Cemaat boynu bükük şekilde günlerce yağmasını bekler ama nafile. Güneş ortalığı kasıp kavurur.
Bir vakit sonra
Bana şiir de yazdırdın be Ankara!
Bir ihtimal sevebilirdim seni
Eger gökyüzü sana mahsus olsaydı.
Ve yağmur sonrası toprak kokusu
Ve bir gece vakti hafif bir esintiyle hanımelleri
Sadece sende barındırsaydı huzuru.
Ben belki sevebilirdim seni
Biliyorum bak.
Betonarme ışıkların gölgesinde kalan karanlık
Hayallerimdeki gibi deniz olsaydı eğer.
Ve karşılaşma ihtimalim de olsaydı
Issız sokaklarının hengamesinde
Sevdiklerimden biriyle...