İki ayrı özneyiz..
Ben
Sen
Biz
İlk sen sordun bana
Biz şimdi neyiz?
Dedim, biriz, birlikteyiz
Yağmur sonrası koku
“ Ölmek için doğmuştur ya insan; o yüzden her yağmur sonrası toprak kokusunu sever.”
Lev Tolstoy
En Beğenilen Çeviri Şiirler (100 Şair 100 Şiir)
#117609257 iletisinde 
Psyche ile birlikte yabancı şairlerin dilimize çevrilen şiirleri ile ilgili bir liste oluşturmaktan bahsetmiştim. Tavsiyeleriyle bize yön veren herkese çok teşekkür ederiz.
Biraz uğraştıktan sonra tatmin olduğumuz bir liste oluşturduk. Daha önce böyle bir liste
Gökkuşağı dergisi, yıl 9, sayı 33, Aralık sayısı
AFİŞ
Yılgın bir yağmur sonrası
Ter ü taze şiir,
Şeffaf ve sihirli.
Bıçak kesiği:
Hüzün
Ki buz tutmuş
Yalnızlığım,
“Ölmek için doğmuştur ya insan, o yüzden her yağmur sonrası toprak kokusunu sever.”
Lev Tolstoy
Köy Enstitüleri üzerine yazılan kitaplar.
1. Adıyaman Süleyman: Okul Uygulama Bahçeleri • Kendi Yayını 4. Bası 1963
2. Ağanoğlu Halit: Köy Enstitüleri Yolunda • İstanbul, 1949-A Sait Basımevi
3. Akalın Bedri: Köy Enstitülerinde Müzik Eğitimi Klavuzu • İstanbul, 1945-Milli Eğitim Basımevi
4. Akın Galip: Tonguç'un Kır Çiçekleri • Güldikeni Yayınları -
1- Yağmur Adam (Otizm)
2- Benim Adım Sam (Zeka geriliği olan bir baba ve kızı)
3- Sol ayağım (Fiziksel engeli olan bir adam)
4- Guguk Kuşu (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
5- Aklım Karıştı (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
6- Akıl Oyunları (Şizofreni)
7- Wilber Ölmek istiyor (İntihar ve Depresyon)
8- İçimdeki Deniz (Ötenazi isteyen bir
Şimdi herkes diyor ya "aşı hakkında konuşuyorsunuz, siz doktor musunuz?"
Bunlar doktorları 6 yıllık tıp eğitiminde senelerce aşı hakkında eğitim alıyor falan mı sanıyorlar?
Yıl değil, hafta değil, gün değil, bir kaç saat bilgilendirme alıyorlar aşılar hakkında hepsi bu!
Yan etkileri, içerikleri, deneyleri hakkında ders mi görüyorlar
Yağmur sonrası kitap kokusu...
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı,
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun oturmuştu
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullular
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydiki sevmek
Ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken
Bırakasalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatrı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik…
Öylesine...
İçimde garip bir huzur var. Havadan heralde diyorum. Kapalı, bir tarafta parlak bir aydınlık. Hava ılık. Yağmur yağacak gibi, ama yağmadan hava açılacak gibi. Bu havaya karşı kitap okunur diyorum.
Garip huzur yaa nasıl desem. Büyük bağdereler(yazılışı doğru inşallah) atlatmışım da bu güne ulaşmışım gibi. Ama alakası yok, havadan tabi. Hani dün seçim olmuş, bu gün seçim sonrası ilk gün gibi😅. Ne alaka diyecen. Ne zaman böyle huzurlu olurum diye düşündüm, valla o gün geldi aklıma.
🌿🌹
Sesinde ne var biliyor musun?
Sokak çocuklarının neşesi var...
Sesinde ne var biliyor musun?
Kimsesiz bir çocuğun rüyalarına giren annesi var...
Sesinde ne var biliyor musun?
Kör bir ressamın aşık olduğu kadını çizdiği
tablolar var...
Sesinde ne var biliyor musun?
Yağmur sonrası gökyüzünde beliren güneşin sıcaklığı var...
Sesinde ne var biliyor musun?
Pazar gülüşü var...
Sesinde ne var biliyor musun?
Bir şairin sevdiği kızın gözleri var...
Sesinde ne var biliyor musun?
Sesinde umut var, kuş cıvıltıları, merakla beklenen papatya mevsimi var, yılda bir defa çiçek açan frezyanın beklemesi var...
🌿🌹
Zaman
Kaybolur hayatın tarifsiz ahengi
Zaman bir tablodur düşer duvarlardan
Düşüncemi aşan gizli bir mimari
Yükselir sonsuzluk manzaralarından
Yaslasam başımı hatıralarıma
Bir şah damar gibi vuruyor hayaller
Vuslat bilemem ki hangi rüyalarda
Ayrılıktan şimdi üşür durur eller
Bir yağmur sonrası gurbetinde akşam
Ruhumun dinmeyen nedametleridir
Ağarmış saçımda eskiyen şu zaman
Sonsuza dökülen gizemli bir nehir
Bir terennüm olur ah dudaklarımda
Gönlümde vuslatı sürükleyen hicran
Rüzgardır içimi körükleyen sevda
Bir yağmur sonrası…
Gurbetinde akşam...
| Eşref Ziya
youtu.be/26WPiZpAxto
“Ölmek için doğmuştur ya insan; O yüzden her yağmur sonrası toprak kokusunu sever.”
Lev Tolstoy