Yolda Carmen'in "Toreador" bölümünü ıslıkla çalmaya başladım.Kendi neşeli sesim kulağıma çalınınca,komşu adaya yaptığım bu seferin içimi ferahlattığını anladım.Tabii ki kafam Hâla karışıktı ve zihnimde Hâlâ sayısız soru dolanıyordu.Ama ıslık çalıyordum.Kim ne derse desin, "katlanılmaz kuşku" acımasız kesinlikten yeğdir.