Ben Yandım
Hangi dilde ağlıyorsa insan
İşte ana dilidir ayrılmanın
Her sokağa şifa niyetine bir açlık
Güzereş kardaşlık bilinen en büyük uzakiık
Hep acıların kuranderinde sevgili bir yoksulluk
Kitaplann arasında dolanmış ve sahte fikirlerle
dolandırılmış donatılmış aklanmış yeşermiş
Ve gri demirii bir yatılı okulda uzun uzun
Kimsesiz kimsesiz
Öyle yalnız kaldım ki hayatımda
Kimi gün öldüm, kimi gün ilah oldum
Çok zaman annemin dizlerine hasret
Koydum başımı kendi dizlerime,
Doya doya ağladım
"alıntı"
bir gün bir dostum bana: bir ölüye göre fazla nefes alıyorsun demişti. bașta yadırgamış ama sonradan ona hak vermiştim. yaşamaya büyük bir yeteneğim olduğunu düşünüyorum. yani nasıl yaşanması gerektiğini çok iyi biliyorum. iyi hayat nasıl geçirilir, çok iyi biliyorum. ama ilgimi çekmiyor. yani yaşamaya büyük bir yeteneğim var
sen bana bir çağ atlattın. ben bu çağda, öyle bir dünya da varmış diye diye çok ağladım. çok yalnız kaldım. öyle bir dünya da varmış ama öyle bir dünyada biz yokmuşuz diye diye. çok.
kendimle o kadar yalnız kaldım ki artık hiçbir yarı içtenliğe tahammülüm kalmadı ..
Sorarlarsa, "Ne iş yaptın bu dünyada? diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından.."
Uzun zamandır hasret kaldım yüzüne
Muhtacım inan senin bir tek sözüne
Yalvarsam ağlasam kapansam dizine
Döner miyiz yine eski günlere?
Söyle buldun mu aradığın aşkı söyle
Yoksa yalnız mısın sen yine?
Benim gibi boynu bükük
Gözü yaşlı tek başına
Sen neredesin?
Caddeden sokaklara doğru sesler elendi,
Pencereler kapandı, kapılar sürmelendi.
Bir kömür dumanıyle tütsülendi akşamlar,
Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar…
Son yolcunun gömüldü yolda son adımları,
Bekçi sert bir vuruşla kırdı kaldırımları.
Mezarda ölü gibi yalnız kaldım odamda:
Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda,
Yuvamı çiçekledim, sen bir meleksin diye,
Yollarını bekledim görüneceksin diye.
Senin için kandiller tutuştu kendisinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.
Saksıda incilendi yapraklar senin için,
Söylendi gelmez diye uzaklar senin için…
Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle,
Saatler son gecemin geçti cenazesiyle,
Nihayet ben ağlarken toprağın yüzü güldü,
Sokaklardan caddeye doğru sesler döküldü…
Faruk Nafiz Çamlıbel
Hayatımdan bazı kesitler
Ben müziği bıraksam da müzik beni bırakmayacak sanırım.
Onlarca rap bestem,onlarca akustik gitarlı bestem, onlarca alternatif ve farklı tarzlarda bestem vardı. Yalnız bilgisayarımın hard diski ve ana kartı yandığı için hepsini kaybettim. Akustik gitarımı satmak zorunda kaldım elime geçen parayla klasik gitar alabildim, kalanını ise bazı
Saat 03.35 koca bir ağrı ve davul gibi şiş bir damak. Evde benden başka sadece bir şey olsa çok da yardıma koşmayacak biri var. Bir de kedim o da zaten :)
bugün dişcideydim benim için acı ama okuyanlar için aman disci mi abartma denilecek durum için. Stresli bir dönemden mi geçiyorsun dedi. Stres bir dönem ve içinden mi geçiliyor ben onu genel
yine yalnız kaldım. insan kendi başınayken ne yapması gerektiğini bilmeli. bazen seviyorken bazen şikayetçiyim.