Ben mevsimlerden , seninle beraber ıslandığımız mevsimi severim
ben zamanlardan , seninle galatada güneşin batışını gördüğüm zamanı severim
ben yerlerden , seninle adımımızı attığımız her yeri severim
ben eylemlerden , seninle gezerken karşımıza tevafuk edip çıkan kuş tüylerini toplamayı severim
ben düşüncelerden , yalnız senin olduğun düşünceleri severim yani tüm düşüncelerimi
Ben meğersem yalnız seni severmişim; yerler, kişiler, zamanlar hepsi senin varlığınla güzelleşen bir rüya gibi silik bir sanrıymış.
Ve sen; bütün bu kötülük ve çirkinlik dolu dünyayı bana güzelleştiren sen , beni bu sanrının içine bütün canavarların ortasına atıp giden sen...
Sen , ve seninle olamayacak olan ben. Ne yapsan da seni sevecek olan ben...