Yalnızız
İntihar ediyorum. Kendi kendimden nefretimin çerçevelediği ve çirkinleştirdiği bir dünyada yalnızım.
Sayfa 423Kitabı okudu
Kendi kendimden nefretimin sardığı bir dünyada yalnızım.
Sayfa 350Kitabı okudu
Kelimenin üstüne bastın:Yalnızım, yalnızız.
Sayfa 370Kitabı okudu
Geçtim kıyıda bir masaya. «Yalnız mısınız?» dedi. «Hayır. Yalnız değilim.»
Ne güzel «yalnız değilim,» diyebilmek. Hep yalnızım demişim oysa. İçimden, dışımdan. Yalnızım, yalnızız. Herkes yalnızdır. Ben kendi yalnızlığımda insanlar yaratmışım. Kendi içimden benler çoğaltmışım. Bir, bir daha, bir daha. Oysa bir tek kişidir insan. O orman çoğaltır kişinin içindeki benleri. Kendini bulabilmektir amaç, çaba. Bunu düşünebilmek, böyle bir aramaya, bulmaya inanmak...
"Kendi kendimden nefretimin sardığı bir dünyada yalnızım"
Yalnızım, evet, herkes yalnızdır, yalnızız.
Sayfa 393 - ötükenKitabı okudu
