Tam bir yalnızlık belki de çekebileceğimiz en büyük cezadır. Her haz arkadaşlıktan ayrı olarak duyulduğunda ruhsuzlaşır, her acı daha acımasız ve dayanılmaz olur.
Sayfa 36 - redingot - 4. baskıKitabı okudu
Yalnızlıkta, insan kendisiyle bir başınadır, oysa tek başınalıkta kendisiyle birliktedir.
Sayfa 172
Hayatımız boyunca bir tür yalnızlığa sürgün ediliriz ama bu yalnızlık başka yalnızlıklarla karşılaşabilir ve ardından artık yalnız olmazsınız
Sayfa 123Kitabı okudu
Aşkta birlik daima iki yalnızlık barındıracaktır.
Sayfa 120Kitabı okudu
Bir insanın diğeri için her şey olması gerektiği, iki insanın kusursuz bir birlik oluşturabileceği beklentisi aşkı imkansız kılar. Sonuçta diğer kişinin onunla buluşmamızdan önce de bir hayatı vardı ve bu hayat geçmişten hiçbir iz bırakmadan bizimkiyle öylece karışıp kaynaşamaz.
Sayfa 117Kitabı okudu
Yalnız kişi sevilmediğini, kimsenin ona dostça davranmadığını düşünür ama belki sorun daha ziyade şudur: dostluktan ve arkadaşlıktan karşılanması imkânsız talepleri olduğundan birini sevmeye ya da birine dostluk göstermeye yeteneksizdir.
Sayfa 121
Tam bir ahenk içinde olacağınız birini bulmakta asla mümkün olmayacaktır.
Sayfa 111Kitabı okudu
Başka bir kişiden bizi bütün yapmasını ve kusursuz bir birlik oluşturmasını beklemek bu kişiyi ümitsiz bir konuma yerleştirmektir.
Sayfa 111Kitabı okudu
"Aşk dediğiniz şey benim gibi adamların çorap satabilmek için icat ettiği bir şey. Yalnız doğdunuz ve yalnız öleceksiniz ve bu dünya, bu gerçekleri unutmanız için üzerinize sadece bir demet kural serper."
Sayfa 115
Birine bağlanmalıyız çünkü kendi başımıza eksiğiz.
Sayfa 110Kitabı okudu