Yaşlı bir adam emekliye ayrılır ve kendine bir okulun yanında küçük bir ev alır. Emekliliğin bir kaç haftasını huzur içinde geçirir ama, sonra ders yılı başlar. Okulların açıldığı ilk gün dersten çıkan öğrenciler yollarının üzerinde ki her çöp bidonunu bağırıp çağırarak tekmelerler. Bu çekilmez gürültü günler sürer ve yaşlı adam bir önlem almaya karar verir.
Ertesi gün çocuklar gürültüyle evine doğru yaklaşırken, kapının önüne çıkar, onları durdurur ve; "çok tatlı çocuklarsınız, çok ta güzel eğleniyorsunuz. Sizden bu neşenizi sürdürmenizi istiyorum.
Bende sizlerin yaşındayken aynı şekilde gürültü çıkarmaktan hoşlanırdım, bana gençliğimi hatırlatıyorsunuz. Eğer her gün buradan geçer ve aynı şekilde gürültü yaparsanız size birer dolar vereceğim" der.
Bu teklif çocukların çok hoşuna gider ve gürültüyü sürdürürler. Bir kaç gün sonra yaşlı adam yine çocukların önüne geçer ve onlara şöyle der; "Çocuklar enflasyon beni de etkilemeye başladı. Hayat çok pahalı. Bundan böyle size sadece 50 cent verebilirim."
Çocuklar pek hoşlanmazlar ama yine gürültüye devam ederler. Aradan bir kaç gün daha geçer ve yaşlı adam onları yine yolda karşılar; "Bakın" der. "Daha maaşımı alamadım, bu yüzden size ancak günde 25 cent verebilirim, tamam mı?" "Olanaksız bayım" der içlerinden biri; "Günde 25 cent için bu işi yapacağımızı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Biz işi bırakıyoruz!.."
Size doğruyu söyleyeyim mi? O kitabı okumadan gönderdim.. Gerçi şöyle bir göz gezdirdim. Baktım, bir sürü abuk sabuk gülünçlü şeyler sıralanmış. Verenka’nın hoşuna gider dedim yolladım.
Teklifinizi başka tarzda yapmanız beni etkilerdi sanıyorsanız yanılıyorsunuz bayım;daha beyefendice davranmamakla beni sadece reddettiğim için incindi mi diye hakkınızda endişelenmekten kurtarmış oldunuz.