Dün gece karanlık çöktü, yalnızdım evde,
Hastalık sardı bedenimi, acı düşürdü yere.
Havale geçirdim, titredi bedenim,
Yanımda olsaydı annem, derdim dinerdi belki.
Yalnızlık zordu, dayanmak imkansız,
Her anımda ihtiyaç duydum, annemin sıcaklığına.
Dualar ettim sessizce, "Keşke burada olsa," diye,
Onun şefkatiyle belki, acım dinerdi bir anda.
Geceyi zor atlattım, sabahın ilk ışıklarıyla,
Annemin sevgisi geldi aklıma, bir güneş gibi doğdu.
Onun varlığıyla her şey kolaylaşır,
Hayattaki en büyük şansım, annemdir her zaman.
Bu zor gece bana hatırlattı,
Annenin sevgisini asla küçümseme.
Onun varlığı bir nimet, her zaman şükret,
Yalnızlık zor olsa da, o her zaman yanındadır.