yanimda olsaydi...
Aklımızdaki İnsan yanımızda Olsa Hepimiz MUTLU Olurduk.
Şuan yanınızda kim olsa mutlu olurdunuz?
(Peygamberimimmm MUHAMMED SALLALLAHİ ALEYHİ VE SELLEM.)
Keşke yɑlnızlığım kɑdɑr yɑnımdɑ olsɑydın keşke yɑlnızlığımlɑ pɑylɑştığımı seninle pɑylɑşsɑydım keşke senin ɑdın yɑlnızlık olsɑydı ve ben hep yɑlnız kɑlsɑydım.
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Sık sık başı ağrıyordu. Çok ders çalışmasına rağmen "anne çok çalışıyorum fakat unutuyorum" derdi. Bakkala birşeyler almaya gönderdiğimde ne alacağını unutuyordu. Not tutmaya başladı, not tutmasa unutuyorum diyordu. Keşke o zaman farkına varsaydım diye kendimi suçluyorum. Biz çok ders çalıştığı için belki zihni yoruluyor diye
BAHANE
Deniz kenarında uyumak için tulumum yok, tulumum olsa da bende o yürek yok. Aylardan belki Temmuz olsaydı, yanımda senin gibi sıkı bir dost ve iki taşın arasında közde pişen bir cezve kahve, birde şöyle sert bir sigara, ilaveten gökyüzünde ay, ama yusyuvarlak bir ay, dolunay; göğe asılı bir şekilde parlayan bir küre, işte o zaman cesaret eder de deniz kenarında uyurdum. Lakin dalgaların türküsü de yetmez bana, bir de ateş böceği ritim tutmalı, rüzgârda ıslık çalmalı, başımın üstünde birkaç martı çığlık atmalı ve Ay’ın suda yansıması, yakamoz da orada yanı başımda olmalı… Temmuz ayında Ağustos sıcağı, közde bir kahve, dudağımda bir de sigara ve yanımda senin gibi sıkı bir dost… Ehh arada bir de yıldız kayarsa sevgiliye göz kırpar gibi, yüzümüzde de bir gülümseme olursa tüm insanlara nispet yapar gibi, işte o zaman deniz kenarında uyumamak için bir bahane bulamam ki...
(ihtiyar - geçici insan masalları)
okumak özgürlüktür ve sende okuduğun kadar özgürsün...
yurt dışına çıkamazsın uzak diyarları anlatan bir kitap okursun ta oralara kadar gidip gelirsin...
aşık olmak istersin ama olamazsın harika bir aşk romanı okursun adama aşık olursun keşke şimdi yanımda olsaydı dersin sıcaklığını hissedersin yanındadır...
çıkıp sokaklara naralar atmak yakmak yıkmak anarşistlik yapmak istersin bulursun bir devrim kitabı okursun ve işte o an sen o'sun....
anne olmak istersin ama değildir şefkat dolu bir kitap okursun yüreğinde sıcaklığını hissedersin bir gün olacağını bilirsin...
insan olmak istersin okudukça okursun ve okudukça gerçek bir insan olduğunu anlarsın....
Ö.Ö
Keşke yalnızlığım kadar yanımda olsaydın Keşke yalnızlığımla paylaştığımı seninle paylaşsaydım Keşke senin adın yalnızlık olsaydı Ve ben hep yalnız kalsaydım
"Schubert bu eseri 1826’da yazmıştı. Bir yaz günü, pazar sabahı Schubert dostlarıyla dolaşırken yakın arkadaşı Tieze’nin Zum Bierstack bahçesinde, bir masada oturduğunu görüp yanına gitmişti. Tieze’nin önünde, açık bir kitap vardı. Schubert kitabı alıp sayfalarını karıştırdı. Bir sayfada durdu, o sayfadaki şiiri gösterdi ve “Aklıma çok tatlı bir melodi geldi, keşke yanımda bir nota kâğıdı olsaydı” dedi. Arkadaşı Doppler, bir tren biletinin arkasına birkaç nota çizgisi çiziktirdi. Schubert o bahçede çalınan kemanların, oradan oraya koşan garsonların ve eğlenen insan kalabalığının arasında bu ölümsüz melodiyi yazdı. Eserin orijinali şan için bestelenmişti."
Serenad, Zülfü Livaneli
youtube.com/watchv=ZpA0l2WB86E