Yaren Güven
@yar3nguven
9 Mayıs
15 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
hayatımızı bizim dışımızdaki kimse mahvetmemişti.
aynı yerde uzun süre durmak, oturmak korkutucuydu. bizi kovalayan birilerinin olmamasına rağmen yakalanacağımızı düşünüyorduk. yakalanıp parça parça edileceğimizi, saçlarımızın kirli ellere dolanıp yerlerde sürükleneceğimizi… neden kaçtığını bilmemek en kötüsüdür.
başka insanlar da benden sonra anlarlar mevcut insan ırkının sakat olduğunu. anlarlar belki de, delilerin dünyanın gerçek efendileri olma ihtimalini…
Okur Takip Önerileri
ama dediğim gibi, en büyük hatam insanlardan cümlelerimi bitirmelerini beklemekti. hayatımın belli bir dönemine kadar hep böyle yaptım zaten. gözlerinin içine baktım beni bilsinler diye. kadınlardan hep bunu bekledim. birisi gelip, “evet, ben seni tanıyorum” desin diye bekledim.
ve o kadına âşık olacaktım. sırf bu sihirli gün için bir sürü diyalog hazırlamıştım kafamda. ama sonra anladım ki böylesine insanlar yoktu. olsalar bile kitap okumuyorlardı. kimseyi tanımıyorlardı.
insanların bitirmelerini beklemiştim cümlelerimi.
düşündüm her şeyi. kaybettiklerimi… bir gece, çok sarhoşken değer verdiğim insanlara nasıl hakaretler yağdırıp gittiğimi düşündüm. “bitiyorum” dedim kendime. belki de bittim. “peşimi bırakmayan sıtmadan önce ben kendimi öldüreceğim” dedim. asla bir kurşunla değil. asla bedenime zarar vermeden. bir “squat” haline gelmiş zihnimdeki düşüncelerle öldüreceğim kendimi. bir gün o kadar yükseleceğim ki, bir gün o kadar isteyeceğim ki beynim duracak. dünya duracak! bir resimli roman kahramanı gibi, bir karikatür gibi hayaller içinde yaşayan adamın ölümü de hayali olacak. ancak bedenim bu dünyada kalacak. sürüklenecek her yere. ama beynim öldükten sonra hiçbir önemi yok. kabul etmeliyim ki bir insanın ideal adına seçtiği böylesine garip bir amaç hayli anlamsız gelebilir birilerine. ama şu an için seçtiğim tek yol bu.
bedenimden önce ölmek!
benimkisi bir tür hastalık belki de. yersiz bir ukalalık, bir saplantı. iki dünyaya da hâkim olma isteği. hayale ve gerçeğe…
zihnim bedenimden ve dünyadan milyonlarca kilometre uzakta da olsa ayağımın bastığı yerdeki her şeye hâkim olmayalıyım, diye düşündüm hep.
ne önemi var. kara ya da deniz. hayatı, ben yaşadıktan sonra!
herkesin kendine göre bir şeyi var
bir hamal ya da bir profesör. çok şey fark eder!.. kırk hamal ya da kırk profesör. ne fark eder!
artık bırak, kurcalama
bir yerden sonra, neden
oluruna bırakmak gerektiğini
doğduğumuzda
öyle güzeliz ki hepimiz
en büyük trajedi
bizi aksine inandırmaları